برای مصرفکنندهی عادی یک راه بیشتر
برای شناسایی عسل وجود ندارد؛ آن هم استفاده از حواس است. رنگ و غلظت عسل
نمیتواند عاملی تعیینکننده برای شناسایی کیفیت این محصول باشد چراکه غلظت
و رنگ عسل بسته به شرایط اقلیمی تولید آن متفاوت است اما عسل طبیعی، عطر و
طعم گلها را دارد.
آفتاب: عسل از جمله
ارزشمندترین مواد غذایی و سرشار از سودمندترین مواد حیاتی اعم از مواد
آلی، معدنی، قندهای طبیعی، انواع ویتامینها است که برای تولید آن،
زنبورعسل شهد بهترین گلها را مکیده و پس از افزودن انواع آنزیمها و انجام
چند کنش شیمیایی، شهد را تبدیل به مایعی خوشبو، نشاط آور، نیروزا و
شفابخش بهنام عسل میکند. علیرغم اینکه عسل در طب سنتی جایگاه ویژهای دارد در کشور ما نه تنها از جنبهی درمانی به این محصول بیتوجهی شده بلکه در سبد غدایی خانوادهها نیز مورد بیمهری قرار گرفته که مصرفکنندگان یکی از دلایل عدم مصرف این محصول را تقلبی بودن و نبود عسل با کیفیت در بازار مصرف عنوان میکنند.
در این میان مصرفکنندگان نشانههایی برای شناسایی عسل طبیعی از عسل تقلبی مطرح میکنند؛ گروهی از مردم براین باورند که عسل وقتی بلورین، کدر و تهنشین شود، تقلبی است و عسل سالم و طبیعی همیشه صاف و شفاف میماند اما این باور اشتباه است.
مصرفکنندهی ایرانی، عسل خوب، خالص و طبیعی را عسلی میداند که رنگش کهربایی تیره مانند عقیق و سفت باشد و اصطلاحا «کش» آمده و اگر یک روز در یخچال گذاشته شود، بلورین نشود و چنانچه قاشقی از آن برداشته شود، قطراتی که سرازیر میشود به صورت باریکهای پیوسته باشد و قطع نشود.