یك قانون كلی برای داشتن بدنی سالم و دوری از خطراتی مثل سرطان وجود دارد:
هرگاه كه احساس گرسنگی كردید، دو‌سوم بشقاب غذای‌تان را از غذاهای گیاهی
سالم، سبزی، میوه‌ها، غلات و لوبیاها پر كنید و در یك‌سوم مابقی از غذاهای
حیوانی، مرغ، ماهی و غذاهای دریایی و مقدار محدودی گوشت، بریزید.برای كاهش احتمال ابتلا به سرطان، چه تغییراتی را می‌توان در برنامه غذایی ایجاد كرد؟ پرهیز از نیترات‌ها؟ پناه بردن به فیبرها؟ كدام راه ما را به هدف نزدیك‌تر می‌كند؟ همه ما تا به حال چیزهای زیادی راجع به افزودنی‌‌های غذایی كه احتمال بروز سرطان را بیشتر می‌كنند شنیده‌ایم؛ مواد غذایی علاوه بر تركیبات طبیعی، گاه تركیبات سنتزی یا مصنوعی دارند كه در طول تبدیل یا بسته بندی به آن اضافه شده‌‌اند، به این مواد افزودنی‌‌های غذایی می‌‌گویند. افزودنی‌‌های غذایی به گروه‌‌های مختلفی طبقه‌بندی میشوند كه هر گروه نقش خاصی دارد و عبارتند از اسانس‌‌های غذایی، رنگهای غذایی، مواد محافظ یا نگهدارنده، قوام دهنده، ریزمغذی و تشدیدكننده طعم. البته نمی‌توان در یك دید كلی تمام افزودنی‌‌های غذایی را سرطان‌زا شمرد. به‌طور مثال کارامل مصنوعی که از ترکیب آمونیاک و سولفیت در حرارت و فشار بالا تولید میشود بر خلاف کارامل طبیعی که از حرارت دهی شکر تولید میشوند بسیار سرطان‌زا هستند. از كارامل مصنوعی به عنوان رنگ دهنده در نوشابه، سویا و بسیاری دیگراز مواد غذایی استفاده میشود که در زیر ظاهر زیبایی كه به مواد غذایی میدهند خاصیت سرطان زایی نیز دارند. رنگ نوشابه با استفاده از این رنگهای کاراملی مصنوعی بدست می‌آید که اکنون خاصیت سرطان‌زایی آن مشخص شده است.
