اين ويتامين نيز مانند بقيه ويتامين هاي گروه ب قابل حل در آب بوده و مازاد آن از طريق ادرار دفع مي گردد.
اين
ويتامين به رشد و داشتن پوست,مو و ناخن سالم و بهبود زخمهاي دهان و لب كمك
نموده وكمبود آن ميتواند منجر به زخمهاي دهان و لب وپوست و اندام تناسلي
گردد.
نور(اشعه ماورا بنفش) , محيط قليايي, حرارت پخت و پز, سولفاميدها, استروژن و الكل از جمله عوامل از بين برنده اين ويتامين هستند.
ريبوفلاوين احتمالاً هرگز همانند ويتامين C ، منيزيوم و ويتامين E مورد توجه مستقيم متخصصان تغذيه قرار نداشته است
با اين حال ، همين آگاهي اندك دانشمندان نشان مي دهد . اكنون زمان آن فرا رسيده است كه مابه اين ماده مغذي ، كه به عنوان ويتامين B2 نيز معروف است ، همسنگ جايگاه واقعي آن ارج نهيم .
دكتر
جك ام . كوپر من ، استاد باليني پزشكي اجتماعي و طب پيشگيري در كالج پزشكي
نيويورك در والهالا مي گويد: « ريبو فلاوين به تنهايي جذابيت ندارد ، اما
ممكن است شما بخواهيد چيزهاي بيش تري در مورد آن بشنويد.»
يك
تحقيق نشان مي دهد كه ريبوفلاوين مي تواند به عنوان يك آنتي اكسيدان عمل
كند و در نتيجه توانايي كمك به محافظت از بدن در برابر سرطان و كنترل ساخت
كلسترول از طريق بي ضرر كردن راديكال هاي آزاد زيانبخش را دارد .
راديكالهاي آزاد مولكولهاي تغيير روش داده اي هستند كه به طور طبيعي ايجاد
مي شوند و از طريق دزديدن الكترون ها براي متعادل كردن خودشان به مولكولهاي
سالم بدن صدمه مي زنند . آنتي اكسيدان ها با بخشيدن الكترون هاي خود به
راديكال هاي آزاد ، آنها را خنثي مي كنند و بدين ترتيب از مولكولهاي سالم
بدن در برابر آسيب محافظت مي كنند.
ريبوفلاوين به تعدادي از فرايندهاي شيميايي مهم بدن كمك مي كند. براي مثال ، فولات و ويتامين B6 براي
ان كه قابل استفاده شوند بايد تحت تغييرات شيميايي خاصي قرار بگيرندكه
براي انجام اين تغييرات شيميايي به ريبوفلاوين نياز است . اسيدهاي آمينه
توسط ريبوفلاوين به ناقلين عصبي ، موادي كه براي تفكر و حافظه ضروري هستند ،
تبديل مي شوند.كوتاه شدن عمر گويچه هاي سرخ خون ، كه موجب علائمي نظير كم
خوني مي شود ، در برخي موارد مربوط به فقدان ريبوفلاوين است. دكتر كوپرمن
مي گويد: « نكته اساسي كه در اين جا بايد به ياد داشته باشيم آن است كه
ريبوفلاوين يكي از ويتامينهاي ضروري گروه B ميباشد كه وجود آن براي انجام دادن تمام فرايندهاي شيميايي در داخل بدن ، مانند كمك به تبديل غذا به انرژي ، الزامي است .»