آموزش تغذیه - خواص مواد خوراکی - بیماری ها در رابطه با تغذیه - گیاهان دارویی - رژیم های غذایی -ترکیبات مواد غذائی
نقش مهم ریز مغذی ها در بهره هوشی و یادگیری
همه خوبيها در چاي سبز
زمان بندی صحیح نوشيدن آب
انسان به مدت چند روز می تواند بدون غذا از طریق چربی سوزی به سر ببرد در حالیکه آب موجود در بدن فقط برای مدت 24 ساعت کافی است.

آب از دو عنصر هیدروژن و اکسیژن تشکیل شده است که یکی از ضروری ترین مواد برای بدن است. انسان به مدت چند روز می تواند بدون غذا به سر ببرد و از چربی های ذخیره شده بدن استفاده کند ولی آب موجود در بدن فقط برای مدت 24 ساعت کافی است.
رضایی تصریح کرد: با زمانبندی صحیح آب خوردن اثر آن را در بدن می توان بالا برد.
وی ادامه داد: 2 لیوان آب بعد از بیداری کمک می کند به فعال کردن ارگان های داخلی بدن، همچنین 1 لیوان آب 3 دقیقه قبل از غذا کمک می کند به هضم راحت غذا.
رضایی گفت: 1 لیوان آب نیز قبل از گرفتن حمام کمک می کند به کاهش فشار خون.
وی خاطر نشان کرد: همچنین 1 لیوان آب قبل از خواب به منظور جلوگیری از سکته مغزی و حمله قلبی مفید است.
وی در پایان به افراد توصیه می کرد: به طور متوسط هر انسانی به نوشیدن 8 لیوان آب در شبانه روز احتیاج دارد.
آشنایی با آب میوههای مفید برای سلامت قلب

نوشیدن آب و عصاره برخی میوهها برای سلامت قلب مفید است.
انجمن قلب آمریکا میگوید، مصرف 4 وعده میوه و سبزیجات در روز، سلامت قلب را تا حدود زیادی تضمین میکند. متاسفانه در بسیاری از کشورها این توصیهها را جدی نگرفته و شاهد پیامدهای ناگوار آنها نیز هستند.
مصرف آب میوههای سالم، کمک خوبی برای دفع مواد خطرناک موجود در برخی غذاها است. نوشیدن آب برخی از میوه و سبزیجات راه خوبی برای جذب سریع آنزیمهای مفید، آنتیاکسیدانها و مواد مغذی و نیز هضم سریع غذاها محسوب میشود.
برای آبگیری، میوه و سبزیجاتی را انتخاب کنید که برای قلب مفیدند. انجمن قلب آمریکا میگوید: میوه و سبزیجات زرد، نارنجی، سفید و قرمز محافظان خوبی برای قلب هستند.
طالبی، درمان کننده بیماری های قلبی
طالبی منبع غنی از ویتامین هایی است که از بروز بیماری های قلبی جلوگیری می کند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از پانا، طالبی یکی از بهترین منابع ویتامینA است و مملو از بتا کاروتن است که در بدن تبدیل به ویتامینA می شود.
براساس مطالعات اخیر دانشمندان، طالبی علاوه بر ویتامین هایA وC حاوی مواد مغذی مفید دیگری مثل پتاسیم، فولات، فیبر، منیزیم، ید و ویتامین هایB6،B3،B5 وB1 است.
طالبی منبع غنی ویتامین هایA وC ومنبع بسیار خوب ویتامینB6 و پتاسیم ومنبع خوبی از سایر مواد مغذی ذکر شده است.همانطور که ویتامینA آنتی اکسیدان محلول در چربی است، ویتامینCآنتی اکسیدان محلول در آب است و مصرف این میوه به دلیل دارا بودن مقدار زیادی از این دو ویتامین، ابتلا به بسیاری از بیماری های مزمن مثل بیماری های قلبی، سکته و سرطان را کاهش می دهد .
وجود مجموعه ای از ویتامین های گروهB در این میوه آن را به یک ماده بسیار خوب برای سوخت و ساز انرژی در بدن تبدیل کرده است. لاغر کننده است.
طالبي خونتان را روان مي کند

محققان براي آزمايش، مقداري از پلاكتهاي خون را گرفته با مقدار كمي عصاره يا آب طالبي شيرين مخلوط كرده و مشاهده كردند در طالبي عاملي وجود دارد كه بشدت مانع از انباشتهشدن غيرطبيعي پلاكتها ميشود و در نتيجه از انعقاد و لخته شدن خون در رگها ـ كه عامل حملههاي قلبي است ـ جلوگيري ميشود. اگر طالبي و آسپيرين با هم خورده شود، خاصيت ضد انعقاد خون نيرومندتري تشكيل ميشود.
چه میوه ای بخریم ؟ چه میوه ای نخریم ؟

1.میوههای خراب و لکدار نخرید؛
چون خرابی و لک این میوهها میتوانند به تمام سطح خود میوه و حتی سایر میوهها هم منتقل و باعث غیرقابلاستفاده شدن آنها شوند.
2.میوههای درشت نخرید؛
چون احتمال استفاده از کودهای شیمیایی غیرمعمول و غیراستاندارد برای پرورش و رشد سریعتر آنها وجود دارد و انتقال ترکیبهای باقیمانده این کودهای شیمیایی به بدن با خوردن میوه، میتواند باعث ابتلا به انواع بیماریها در افراد مختلف بهخصوص بچهها، سالمندان و زنان باردار شود.
3.میوههایی که شکستگی و بریدگی دارند، نخرید
چون احتمال انتقال آلودگیهای محیطی و سمها به داخل میوههای شکسته و بیمار شدن افرادی که آنها را مصرف میکنند، وجود دارد.
4.میوهها را در فصل خودشان بخرید؛
چون میوههای فصل بهصورت طبیعی و بدون استفاده از انواع کودهای شیمیایی و خارج از شرایط گلخانهای تولید میشوند و طعم بهتری دارند.
علاوه بر این نکتهها، این موارد را هم برای انتخاب و خرید بهترین میوهها مدنظر قرار دهید.
توتفرنگی:
توتفرنگیهای تازه و سالم باید کاملا قرمز، سفت و حداکثر به ارتفاع دو بند انگشت زنانه باشند.توتفرنگیهای سبزرنگ، درشت، کمی نرم و حتی لهیده اصلا گزینههای خوبی برای خرید نیستند.
سیب:
پوست سیبهای تازه یا کاملا زرد یا کاملا قرمز است. سیبهایی که پوست زرد مایل به سبز یا صورتی دارند، بیمزه و کمشیرین هستند. پوست سیبهای زرد و شیرین باید کمی هم زبر باشد و انگشتان دست به راحتی روی آن کشیده نشود. ضمن اینکه سیبهای سالم، وزن بیشتری نسبت به سیبهایی که داخلشان پوک و خراب است، دارند.
انگور:
چوب خوشهانگورهای تازه باید کاملا قهوهای و خشک باشد. خوشههای خیس نشاندهنده وجود حبههایانگور له و خراب لابهلای انگورهای سالم سطحی است. مزه انگوری هم که چوب خوشه آن سبز است، به ترشی میزند و گاهی هم بیمزه است.
هلو:
یک هلوی تازه، خوشمزه، رسیده و شیرین نه باید زیاد نرم باشد و نه زیاد سفت. پوست چنین هلویی گلبهی مایل به قرمز و پوشیده با پرز است. گوشت این نوع هلوها هم کاملا زرد و گاهی با لکههای صورتی است. طعمهلوهایی که پوستی مسطح و بدون پرز دارند و رنگشان صورتی مایل به سبز است، شیرین نیست و معمولا سفت و بدخوراک هستند.
هندوانه:
2 راه برای پی بردن به رسیده بودن یا نبودن هندوانهها وجود دارد؛ نگاه کردن به رنگ پوست آنها که هرچه پوست هندوانه سبزتر باشد، هندوانه هم شیرینتر و رسیدهتر است و دوم، خراشیدن پوست رویی هندوانه با ناخن. وجود لایهای سفیدرنگ درست در زیر پوست سبز و نازک هندوانه، نشاندهنده تازگی آن است.
موز:
موزهای سالم، رسیده و شیرین، حداکثر به اندازه یک کف دست هستند و پوستی کاملا زردرنگ دارند. اگر دانههای کوچک و کمی زبر و تیرهرنگی روی پوست موز مشاهده کردید، نگران نشوید؛ این دانههای ریز میتوانند نشاندهنده رسیدگی بیش از حد موز باشند.
خیار:
خیارهای سالم، خوشمزه و آبدار باید متوسط و کاملا سبزرنگ باشند. خیارهای شکسته اصلا مناسب نیستند. بهتر است از خریدن خیارهای درختی یا گلخانهای هم خودداری کنید. معمولا وقتی خیارها تحتتاثیر استرسهای محیطی مانند باد، باران و... قرار میگیرند، هورمونی در آنها ترشح میشود که طعمشان را دلپذیر و مطلوب میکند، بنابراین خیارهای گلخانههای یا درختی که معمولا تحتتاثیر هیچ نوع استرسی قرار نمیگیرند و در شرایط ایدهآل رشد میکنند، بیمزه میشوند و فقط ظاهر خوبی دارند.
گیلاس و آلبالو:
آلبالو و گیلاس تازه باید کاملا قرمز و سفت باشند، نه نرم و صورتی. برای پیبردن به وجود کرم میوه داخل آلبالو و گیلاس، میتوان از فروشنده خواست 3 تا 4 عدد از آنها را اتفاقی باز کند. اگر آن 4-3 عدد سالم بودند، تقریبا میتوان مطمئن بود که قصد خرید میوههای مرغوبی دارید.
پرتقال:
پوست پرتقالهای شیرین و آبدار معمولا نازک و وزن پرتقالهای پوک و تلخ کمتر از پرتقالهای آبدار و شیرین است. ضمن اینکه اگر پرتقالی تازه و آبدار باشد، نباید پوست آن با فشار انگشتان دست به سادگی فرو رود.
نارنگی:
نارنگیهای تازه و شیرین، پوستی پفکی و سبک دارند که به سادگی از گوشت آنها جدا میشود. معمولا تکهای از چوب و برگ نارنگی هم به سر آن چسبیده است که این موضوع، تازگی این میوه را نشان میدهد. پوست نارنگی رسیده باید کاملا نارنجی و بدون لکههای سبزرنگ باشد.
منبع: http://www.hamshahrionline.ir/news-171948.aspx
چون خرابی و لک این میوهها میتوانند به تمام سطح خود میوه و حتی سایر میوهها هم منتقل و باعث غیرقابلاستفاده شدن آنها شوند.
2.میوههای درشت نخرید؛
چون احتمال استفاده از کودهای شیمیایی غیرمعمول و غیراستاندارد برای پرورش و رشد سریعتر آنها وجود دارد و انتقال ترکیبهای باقیمانده این کودهای شیمیایی به بدن با خوردن میوه، میتواند باعث ابتلا به انواع بیماریها در افراد مختلف بهخصوص بچهها، سالمندان و زنان باردار شود.
3.میوههایی که شکستگی و بریدگی دارند، نخرید
چون احتمال انتقال آلودگیهای محیطی و سمها به داخل میوههای شکسته و بیمار شدن افرادی که آنها را مصرف میکنند، وجود دارد.
4.میوهها را در فصل خودشان بخرید؛
چون میوههای فصل بهصورت طبیعی و بدون استفاده از انواع کودهای شیمیایی و خارج از شرایط گلخانهای تولید میشوند و طعم بهتری دارند.
علاوه بر این نکتهها، این موارد را هم برای انتخاب و خرید بهترین میوهها مدنظر قرار دهید.
توتفرنگی:
توتفرنگیهای تازه و سالم باید کاملا قرمز، سفت و حداکثر به ارتفاع دو بند انگشت زنانه باشند.توتفرنگیهای سبزرنگ، درشت، کمی نرم و حتی لهیده اصلا گزینههای خوبی برای خرید نیستند.
سیب:
پوست سیبهای تازه یا کاملا زرد یا کاملا قرمز است. سیبهایی که پوست زرد مایل به سبز یا صورتی دارند، بیمزه و کمشیرین هستند. پوست سیبهای زرد و شیرین باید کمی هم زبر باشد و انگشتان دست به راحتی روی آن کشیده نشود. ضمن اینکه سیبهای سالم، وزن بیشتری نسبت به سیبهایی که داخلشان پوک و خراب است، دارند.
انگور:
چوب خوشهانگورهای تازه باید کاملا قهوهای و خشک باشد. خوشههای خیس نشاندهنده وجود حبههایانگور له و خراب لابهلای انگورهای سالم سطحی است. مزه انگوری هم که چوب خوشه آن سبز است، به ترشی میزند و گاهی هم بیمزه است.
هلو:
یک هلوی تازه، خوشمزه، رسیده و شیرین نه باید زیاد نرم باشد و نه زیاد سفت. پوست چنین هلویی گلبهی مایل به قرمز و پوشیده با پرز است. گوشت این نوع هلوها هم کاملا زرد و گاهی با لکههای صورتی است. طعمهلوهایی که پوستی مسطح و بدون پرز دارند و رنگشان صورتی مایل به سبز است، شیرین نیست و معمولا سفت و بدخوراک هستند.
هندوانه:
2 راه برای پی بردن به رسیده بودن یا نبودن هندوانهها وجود دارد؛ نگاه کردن به رنگ پوست آنها که هرچه پوست هندوانه سبزتر باشد، هندوانه هم شیرینتر و رسیدهتر است و دوم، خراشیدن پوست رویی هندوانه با ناخن. وجود لایهای سفیدرنگ درست در زیر پوست سبز و نازک هندوانه، نشاندهنده تازگی آن است.
موز:
موزهای سالم، رسیده و شیرین، حداکثر به اندازه یک کف دست هستند و پوستی کاملا زردرنگ دارند. اگر دانههای کوچک و کمی زبر و تیرهرنگی روی پوست موز مشاهده کردید، نگران نشوید؛ این دانههای ریز میتوانند نشاندهنده رسیدگی بیش از حد موز باشند.
خیار:
خیارهای سالم، خوشمزه و آبدار باید متوسط و کاملا سبزرنگ باشند. خیارهای شکسته اصلا مناسب نیستند. بهتر است از خریدن خیارهای درختی یا گلخانهای هم خودداری کنید. معمولا وقتی خیارها تحتتاثیر استرسهای محیطی مانند باد، باران و... قرار میگیرند، هورمونی در آنها ترشح میشود که طعمشان را دلپذیر و مطلوب میکند، بنابراین خیارهای گلخانههای یا درختی که معمولا تحتتاثیر هیچ نوع استرسی قرار نمیگیرند و در شرایط ایدهآل رشد میکنند، بیمزه میشوند و فقط ظاهر خوبی دارند.
گیلاس و آلبالو:
آلبالو و گیلاس تازه باید کاملا قرمز و سفت باشند، نه نرم و صورتی. برای پیبردن به وجود کرم میوه داخل آلبالو و گیلاس، میتوان از فروشنده خواست 3 تا 4 عدد از آنها را اتفاقی باز کند. اگر آن 4-3 عدد سالم بودند، تقریبا میتوان مطمئن بود که قصد خرید میوههای مرغوبی دارید.
پرتقال:
پوست پرتقالهای شیرین و آبدار معمولا نازک و وزن پرتقالهای پوک و تلخ کمتر از پرتقالهای آبدار و شیرین است. ضمن اینکه اگر پرتقالی تازه و آبدار باشد، نباید پوست آن با فشار انگشتان دست به سادگی فرو رود.
نارنگی:
نارنگیهای تازه و شیرین، پوستی پفکی و سبک دارند که به سادگی از گوشت آنها جدا میشود. معمولا تکهای از چوب و برگ نارنگی هم به سر آن چسبیده است که این موضوع، تازگی این میوه را نشان میدهد. پوست نارنگی رسیده باید کاملا نارنجی و بدون لکههای سبزرنگ باشد.
منبع: http://www.hamshahrionline.ir/news-171948.aspx
خواص درماني زردآلو
زرد آلو یکی از میوه هایی با طعم شیرین و سرشار از انواع ویتامین ها و مواد معدنی است.

وی ادامه داد: هسته شیرین زرد آلو مغذی است و حاوی مواد پروتئینی، قند، چربی و سرشار از انواع ویتامین A است.
رحیمی در مورد خواص دیگر زرد آلو عنوان کرد: ویتامینB موجود در زرد آلو برای بهبود بیماری های روحی روانی، رفع خستگی ، فراموشی، رفع تشنگی ، تنظیم کننده فشار خون، کنترل بیماری های قلبی و برای درمان کم خونی مصرف آن توصیه می شود.
وی در پایان تاکید کرد: کسانی که به التهاب معده مبتلا هستند مصرف زرد آلو با هسته (شیرین) آن برای بهبود این بیماری ( التهاب معده) مفید است و همچنین هسته ی شیرین آن برای درمان بیماری هایی مانند سرما خوردگی و افزایش نیروی جنسی مفید است و تنها مصرف زرد آلو برای افرادی که به مشکلات کبدی دارند توصیه نمی شود./
توتفرنگی محافظ سلامت بدن
دکتر فرزاد شیدفر )
توتفرنگی با نام علمی Fragaria متعلق به تیره گل سرخ یکی از گیاهان دو لپه میباشد. توتفرنگی میوهای شبیه توت است، ولی کمی درشتتر، رنگش قرمز و طعم آن ترش و مطبوع است. بوتهاش کوتاه و دارای برگهایی درشت و ساقههایی باریک و خزنده است که روی زمین میخوابد و ریشه میدواند. توتفرنگی به صورت وحشی و اهلی میروید. توتفرنگی به اسامی چپلک، چپالک، شالکه و چلم خوانده میشود. این میوه به حالت خودرو در بعضی نواحی شمالی ایران وجود دارد. بعضی اوقات به دلیل خوش طعمی میوه آن را بطور مصنوعی پرورش میدهند.
میوه توتفرنگی به صورت قرمز، گوشتدار و دارای هستههای ریزی است که از ماه اردیبهشت پدیدار میشود و تا آخر مرداد دوام میآورد. از دیر باز همه قسمتهای این گیاه مصرف دارویی داشته است و از برگ و ریشه آن که حاوی مقدار قابل ملاحظهای تانن است به عنوان ضد اسهال و ادرارآور استفاده میشده است. به علت زود بارور شدن گلهای توتفرنگی در بهار باید بوتهها در جایی کاشته شوند که سرمای دیررس بهاره به آنها صدمه نزند. زمین مورد استفاده برای کاشت باید رو به جنوب باشد چون زودتر گرم میشود.
این گیاه به آب فراوان احتیاج دارد مخصوصا در دوره رسیدن میوه، در غیر این صورت میوهها کوچک باقی میمانند.
در موقع کاشت خاک، باید مرطوب باشد. بلافاصله بعد از کاشت، باید مزرعه را آبیاری کرد. کاشت بوتهها در خاک خشک سبب از بین رفتن تعدادی از آنها میشود. هنگام کاشت باید تمام برگهای پیر بوتههای توتفرنگی را قطع کرد و ریشهها را از هم جدا نمود، سپس اقدام به کاشت کرد. اگر عمق کاشت گیاه بسیار کم باشد، بوته به علت خشکی زیاد صدمه میبیند. معمولا بوتهها را به فاصله
40 سانتیمتر از یکدیگر در روی پشتهها میکارند. به طور تقریبی تراکم بوته در هکتار طبق روش بالا حدود 31250 بوته برآورده میشود.
ارزش غذايي توت فرنگي
توتفرنگی منبع خوبی از فیبر، ویتامین C، فولات، پتاسیم و آنتی اکسیدانها میباشد که این مواد مغذی سبب میشوند مصرف توتفرنگی باعث افزایش سلامت قلب، کاهش خطر ابتلا به انواع سرطان و در کل ارتقاء سلامتی بدن شود. همچنین دارای املاح کلسیم، آهن و فسفر میباشد. از مواد موثر مهم آن میتوان تانن، موسیلاژ، قندهای مختلف، سالیسیلاتها و بخصوص اسیدهای میوه را نام برد. توتفرنگی سرشار از ویتامین و فاقد چربی اشباع است و کالری کمی دارد.
دریافت روزانه یک واحد توتفرنگی باعث افزایش قابل توجهی در مقدار فولات خون شده و نیز فشار خون بالا را کاهش میدهد. فولات، مقدار هموسیستئین خون را کاهش میدهد. همچنین توتفرنگی دارای مقادیر بالایی از آنتیاکسیدانها مثل الايژیک اسید و آنتوسیانین است که در پیشگیری از بیماریهای قلبی موثرند. این مطالعات اهمیت مصرف توتفرنگی را در برنامه غذایی به عنوان عامل بهبود عملکرد دستگاه قلبی- عروقی نشان میدهند.
توتفرنگی در دنیای گیاهشناسی بعنوان منبعی از فنولها مشهور میباشد. در توتفرنگیها موادی مانند آنتوسیانین و الاگیتانین وجود دارد که فنولها را رهبری میکنند. آنتوسیانینهای موجود در توتفرنگی نه تنها رنگ قرمز آن را بوجود میآورند، بلکه بعنوان آنتی اکسیدانی قوی عمل میکنند و ساختمان سلولها در بدن را محافظت نموده و از تخریب اکسیدانها در بدن و ارگانها جلوگیری مینمایند. فنول موجود در توتفرنگی از آن میوهای محافظ قلب، ضد سرطان و ضد التهاب ساخته است.
خاصیت ضد التهاب موجود در توتفرنگی بدلیل فنولهای موجود در آن میباشد که عملکرد آنها کاهش فعالیت آنزیمی به نام سیکلواکسیژناز است (این خاصیت را میتوان در داروهایی نظیر آسپرین و ایبوپروفن نیز مشاهده نمود که باعث کاهش درد میشوند و از التهاباتی مانند روماتیسم و التهاب مفاصل و همچنین سرطان جلوگیری میکنند).
تذكراتی در مورد مصرف توتفرنگی
نكته مهمی كه در مورد توتفرنگی باید در نظر داشت این است كه اولاً به علت تماس میوهها بر روی زمین، خاك و كود ممكن است آلوده شود كه باید آن را بدقت شسته و سپس مصرف كرد.
ثانیاً بعضی از افراد نسبت به آن حساسیت دارند و ممكن است این حساسیت بصورت استفراغ و یا ناراحتیهای جلدی بروز كند. همچنین در افرادی كه دارای ناراحتیهای پوستی میباشند ممكن است آنها را تشدید كند كه باید این نكته مورد توجه قرار گیرد. توتفرنگی به علت داشتن اسید ساليسیلیك در بعضی اشخاص، كبد و مثانه را تحریك كرده و جوشهایی شبیه كهیر ایجاد میكند كه به علت آلودگی خون و داخل بدن است. كسانی كه معدهای حساس دارند یا مبتلا به بیماریهای كهیر، اگزما و آسم هستند، بهتر است از خوردن توتفرنگی پرهیز كنند.
ضمنا باید بخاطر بسپارید که مصرف توتفرنگی در کودکان کمتر از یکسال مجاز نمیباشد.
مواد موجود در 100 گرم توتفرنگی
انرژی 27 کیلوكالری
آب 91 درصد
فیبر 2/2 گرم
پروتئین 6/0 گرم
قند 1/5 گرم
ویتامین A 10 میکروگرم
ویتامین C 60 میلی گرم
ویتامین B1 02/0 میلی گرم
ویتامین B2 03/0 میلی گرم
ویتامین B6 06/0 میلی گرم
ویتامین E 4/0 میلی گرم
سدیم 1 میلی گرم
پتاسیم 189 میلی گرم
اسید نیکوتینیک 3/0 میلی گرم
کلسیم 15 میلی گرم
فسفر 29 میلی گرم
منیزیم 13 میلی گرم
آهن 5/0 میلی گرم
مس 04/0 میلی گرم
روی 12/0 میلی گرم
توت فرنگي و بيماريها
همانطور که قبلاً گفتیم در توتفرنگی مادهای به نام الاگیتانین وجود دارد که به کاهش مرگ و میر ناشی از سرطان کمک میکند. در مطالعهای که بر روی 1000 سالمند مبتلا به سرطان صورت گرفت تعداد مرگ و میر در گروهی که از توتفرنگی به میزان فراوان استفاده میکردند سه برابر کمتر از گروههایی بود که مصرف توتفرنگی در آنها کم بود و یا در تغذیه آنها جایی نداشت.
بیماری التهاب مفاصل که بیشتر در سالمندان دیده میشود به دلیل کمبود ویتامین C در بدن بوجود میآید. یکی از منابعی که میتوان برای جبران کمبود ویتامین C موجود در بدن از آن استفاده نمود توتفرنگی است.
مصرف این میوه علاوه بر وجود انواع ویتامین، املاح و آب كه هر كدام اثرات خود را بر بدن اعمال میكنند دارای خاصیت تقویت كننده، ملین و خنك كننده نیز میباشد.
توتفرنگی از تصلب شرايين جلوگیری مینماید.
توتفرنگی اشتها آور است و ادرار را زیاد میكند.
دمكرده برگ توتفرنگی در زیاد كردن ادرار و شیر بانوان مفید است.
دمكرده برگ توتفرنگی یا میوه توتفرنگی میتواند نقرس و سنگهای مثانه را معالجه كند.
املاح معدنی موجود در توتفرنگی خاصیت مسهلی به آن بخشیده است، زیرا این املاح عضلات روده را به انبساط و انقباض وادار میكند و به همین جهت توتفرنگی برای درمان یبوست مؤثر است.
مقايسه برخي مواد مغذي توت فرنگي با ساير ميوهها
قند (گرم) فیبر (گرم) ویتامین C (میلیگرم) پتاسیم
(میلی گرم) فولات (میكروگرم) میوه
7 3 84 210 34 توتفرنگی
14 4 7 150 4 سیب با پوست
22 1 6 266 6 انگور
17 4 13 504 28 موز
13 3 74 252 42 پرتقال
منبع: http://www.zendegionline.ir/inside.php?page=magnum&numid=273&cat=17&articleid=6112

میوه توتفرنگی به صورت قرمز، گوشتدار و دارای هستههای ریزی است که از ماه اردیبهشت پدیدار میشود و تا آخر مرداد دوام میآورد. از دیر باز همه قسمتهای این گیاه مصرف دارویی داشته است و از برگ و ریشه آن که حاوی مقدار قابل ملاحظهای تانن است به عنوان ضد اسهال و ادرارآور استفاده میشده است. به علت زود بارور شدن گلهای توتفرنگی در بهار باید بوتهها در جایی کاشته شوند که سرمای دیررس بهاره به آنها صدمه نزند. زمین مورد استفاده برای کاشت باید رو به جنوب باشد چون زودتر گرم میشود.
این گیاه به آب فراوان احتیاج دارد مخصوصا در دوره رسیدن میوه، در غیر این صورت میوهها کوچک باقی میمانند.
در موقع کاشت خاک، باید مرطوب باشد. بلافاصله بعد از کاشت، باید مزرعه را آبیاری کرد. کاشت بوتهها در خاک خشک سبب از بین رفتن تعدادی از آنها میشود. هنگام کاشت باید تمام برگهای پیر بوتههای توتفرنگی را قطع کرد و ریشهها را از هم جدا نمود، سپس اقدام به کاشت کرد. اگر عمق کاشت گیاه بسیار کم باشد، بوته به علت خشکی زیاد صدمه میبیند. معمولا بوتهها را به فاصله
40 سانتیمتر از یکدیگر در روی پشتهها میکارند. به طور تقریبی تراکم بوته در هکتار طبق روش بالا حدود 31250 بوته برآورده میشود.
ارزش غذايي توت فرنگي
توتفرنگی منبع خوبی از فیبر، ویتامین C، فولات، پتاسیم و آنتی اکسیدانها میباشد که این مواد مغذی سبب میشوند مصرف توتفرنگی باعث افزایش سلامت قلب، کاهش خطر ابتلا به انواع سرطان و در کل ارتقاء سلامتی بدن شود. همچنین دارای املاح کلسیم، آهن و فسفر میباشد. از مواد موثر مهم آن میتوان تانن، موسیلاژ، قندهای مختلف، سالیسیلاتها و بخصوص اسیدهای میوه را نام برد. توتفرنگی سرشار از ویتامین و فاقد چربی اشباع است و کالری کمی دارد.
دریافت روزانه یک واحد توتفرنگی باعث افزایش قابل توجهی در مقدار فولات خون شده و نیز فشار خون بالا را کاهش میدهد. فولات، مقدار هموسیستئین خون را کاهش میدهد. همچنین توتفرنگی دارای مقادیر بالایی از آنتیاکسیدانها مثل الايژیک اسید و آنتوسیانین است که در پیشگیری از بیماریهای قلبی موثرند. این مطالعات اهمیت مصرف توتفرنگی را در برنامه غذایی به عنوان عامل بهبود عملکرد دستگاه قلبی- عروقی نشان میدهند.
توتفرنگی در دنیای گیاهشناسی بعنوان منبعی از فنولها مشهور میباشد. در توتفرنگیها موادی مانند آنتوسیانین و الاگیتانین وجود دارد که فنولها را رهبری میکنند. آنتوسیانینهای موجود در توتفرنگی نه تنها رنگ قرمز آن را بوجود میآورند، بلکه بعنوان آنتی اکسیدانی قوی عمل میکنند و ساختمان سلولها در بدن را محافظت نموده و از تخریب اکسیدانها در بدن و ارگانها جلوگیری مینمایند. فنول موجود در توتفرنگی از آن میوهای محافظ قلب، ضد سرطان و ضد التهاب ساخته است.
خاصیت ضد التهاب موجود در توتفرنگی بدلیل فنولهای موجود در آن میباشد که عملکرد آنها کاهش فعالیت آنزیمی به نام سیکلواکسیژناز است (این خاصیت را میتوان در داروهایی نظیر آسپرین و ایبوپروفن نیز مشاهده نمود که باعث کاهش درد میشوند و از التهاباتی مانند روماتیسم و التهاب مفاصل و همچنین سرطان جلوگیری میکنند).
تذكراتی در مورد مصرف توتفرنگی
نكته مهمی كه در مورد توتفرنگی باید در نظر داشت این است كه اولاً به علت تماس میوهها بر روی زمین، خاك و كود ممكن است آلوده شود كه باید آن را بدقت شسته و سپس مصرف كرد.
ثانیاً بعضی از افراد نسبت به آن حساسیت دارند و ممكن است این حساسیت بصورت استفراغ و یا ناراحتیهای جلدی بروز كند. همچنین در افرادی كه دارای ناراحتیهای پوستی میباشند ممكن است آنها را تشدید كند كه باید این نكته مورد توجه قرار گیرد. توتفرنگی به علت داشتن اسید ساليسیلیك در بعضی اشخاص، كبد و مثانه را تحریك كرده و جوشهایی شبیه كهیر ایجاد میكند كه به علت آلودگی خون و داخل بدن است. كسانی كه معدهای حساس دارند یا مبتلا به بیماریهای كهیر، اگزما و آسم هستند، بهتر است از خوردن توتفرنگی پرهیز كنند.
ضمنا باید بخاطر بسپارید که مصرف توتفرنگی در کودکان کمتر از یکسال مجاز نمیباشد.
مواد موجود در 100 گرم توتفرنگی
انرژی 27 کیلوكالری
آب 91 درصد
فیبر 2/2 گرم
پروتئین 6/0 گرم
قند 1/5 گرم
ویتامین A 10 میکروگرم
ویتامین C 60 میلی گرم
ویتامین B1 02/0 میلی گرم
ویتامین B2 03/0 میلی گرم
ویتامین B6 06/0 میلی گرم
ویتامین E 4/0 میلی گرم
سدیم 1 میلی گرم
پتاسیم 189 میلی گرم
اسید نیکوتینیک 3/0 میلی گرم
کلسیم 15 میلی گرم
فسفر 29 میلی گرم
منیزیم 13 میلی گرم
آهن 5/0 میلی گرم
مس 04/0 میلی گرم
روی 12/0 میلی گرم
توت فرنگي و بيماريها
همانطور که قبلاً گفتیم در توتفرنگی مادهای به نام الاگیتانین وجود دارد که به کاهش مرگ و میر ناشی از سرطان کمک میکند. در مطالعهای که بر روی 1000 سالمند مبتلا به سرطان صورت گرفت تعداد مرگ و میر در گروهی که از توتفرنگی به میزان فراوان استفاده میکردند سه برابر کمتر از گروههایی بود که مصرف توتفرنگی در آنها کم بود و یا در تغذیه آنها جایی نداشت.
بیماری التهاب مفاصل که بیشتر در سالمندان دیده میشود به دلیل کمبود ویتامین C در بدن بوجود میآید. یکی از منابعی که میتوان برای جبران کمبود ویتامین C موجود در بدن از آن استفاده نمود توتفرنگی است.
مصرف این میوه علاوه بر وجود انواع ویتامین، املاح و آب كه هر كدام اثرات خود را بر بدن اعمال میكنند دارای خاصیت تقویت كننده، ملین و خنك كننده نیز میباشد.
توتفرنگی از تصلب شرايين جلوگیری مینماید.
توتفرنگی اشتها آور است و ادرار را زیاد میكند.
دمكرده برگ توتفرنگی در زیاد كردن ادرار و شیر بانوان مفید است.
دمكرده برگ توتفرنگی یا میوه توتفرنگی میتواند نقرس و سنگهای مثانه را معالجه كند.
املاح معدنی موجود در توتفرنگی خاصیت مسهلی به آن بخشیده است، زیرا این املاح عضلات روده را به انبساط و انقباض وادار میكند و به همین جهت توتفرنگی برای درمان یبوست مؤثر است.
مقايسه برخي مواد مغذي توت فرنگي با ساير ميوهها
قند (گرم) فیبر (گرم) ویتامین C (میلیگرم) پتاسیم
(میلی گرم) فولات (میكروگرم) میوه
7 3 84 210 34 توتفرنگی
14 4 7 150 4 سیب با پوست
22 1 6 266 6 انگور
17 4 13 504 28 موز
13 3 74 252 42 پرتقال
منبع: http://www.zendegionline.ir/inside.php?page=magnum&numid=273&cat=17&articleid=6112
توت سفید

درخت توت از درختان بزرگ و مرتفعی است که ارتفاع آن به 20 متر و قطرش به یک متر میرسد. این درخت بومی چین است و در چین مرکزی و شرقی به صورت بومی وجود دارد. توت قرنها پیش به اروپا برده شد. این درخت در آمریکا در اوایل دوران استقلال این کشور به عنوان منبع غذایی برای کرم ابریشم مورد استفاده قرار گرفت.
توت در اکثر کشورهای جهان ازجمله در نقاط استپی و شمال ایران کشت میشود و حتی به طور خودرو در جنگلهای شمال ایران پراکنده شده است. تنها میوه درخت توت نیست که استفاده میشود. برگ توت در بهار برای تربیت کرم ابریشم و در پاییز به مصرف دام میرسد.
اشتراک در:
پستها (Atom)