میگوها منبع غنی از پروتئین با کیفیت بالا و
درعین حال کم کالری هستند. آنها همچنین دارای اسیدهای چرب ضروری مانند
اسیدهای چرب اُمگا-3 هستند. از سوی دیگر این موجودات دریایی کوچک تأمین
کننده مقادیر مناسبی از مواد معدنی مانند سلنیوم، آهن، روی، فسفر و منیزیم و
نیز ویتامینهایی مانند D، B12 و نیاسین (یکی از ویتامینهای گروهB) برای
بدن هستند.
در این بخش به بررسی تأثیر مواد مغذی موجود در میگو بر بدن انسان میپردازیم:
سیستم قلبی- عروقی:
میگو با داشتن مقادیر بسیار خوبی از ویتامین B12 به کاهش سطح خونی
هموسیستئین که یکی از عوامل خطر مهم بیماریهای قلبی- عروقی است، کمک
میکند.علاوه بر آن، اسیدهای چرب اُمگا-3 میگو به دلیل داشتن خاصیت ضدالتهابی و توانایی در جلوگیری از تشکیل لخته خون، میتوانند در پیشگیری از بیماریهای قلبی موثر باشند. همچنین این اسیدهای چرب با تأثیر بر جریانهای الکتریکی قلب میتوانند به پیشگیری از آریتمیهای قلبی (بینظمی ضربانهای قلب) کمک کنند. از جمله اثرات دیگر اسیدهای چرب اُمگا-3 (هم با منشاء گیاهی و هم با منشاء حیوانی)، تأثیر احتمالی آنها در کاهش فشارخون بالا میباشد.
لازم به ذکر است که برای افراد دارای پرفشاری خون، هر میلیمتر جیوه کاهش در فشارخون، حائز اهمیت است، بنابراین ممکن است تأثیر مصرف هر کدام از مواد مغذی موثر در این زمینه به تنهایی کم باشد، ولی تأثیر مجموعه آنها به طور همزمان، میتواند موجب چند میلیمتر جیوه کاهش در فشارخون شود. برای دستیابی به این منظور، تا حد امکان سبزیها، میوهها و غلات کامل (به دلیل داشتن فیبر غذایی، مواد معدنی مثل پتاسیم، پروتئین گیاهی و سایر مواد مغذی) را در برنامه غذایی روزانه خود بگنجانید. همچنین منابع غذایی اسیدهای چرب اُمگا-3 را بیشتر مصرف کنید.