علایق غذایی چیزی است که تحت عنوان ذائقه غذایی نیز آن را می شناسیم. بی شک هیچ تردیدی در ارتباط بین ذائقه غذایی ، انتخاب های غذایی و به طبع آن افزایش دریافت انرژی و چاقی یا لاغری نیست. سنسورهای دهان و بازخورد دستگاه گوارش در تنظیم انرژی دریافتی موثر هستند پس ممکن است بین ذائقه غذایی و حساسیت این سنسورها به مواد غذایی مختلف ارتباط وجود داشته باشد.
در همین راستا یک مطالعه جدید برگرفته از ژورنال AJCN در سال 2011 انجام گرفت.این تحقیق که در دانشگاه آدلاید استرالیا انجام شده است به بررسی تفاوت میزان حساسیت سنسورهای دهان و روده (در تغذیه دهانی و پیراروده ای) که در مواجهه با اسیک اولئیک قرار گرفته اند در افراد مبتلا به اضافه وزن، چاق و لاغر می پردازد.
در این مطالعه 11 مرد مبتلا به چاقی و اضافه وزن و 8 مرد لاغر در 2 نوبت مورد بررسی قرار گرفتند. شاخص های مورد بررسی در آنها فشار دریچه پیلوری، پلاسمای کوله سیستوکینین، پپتید YY و اشتها بودند که در طی 90 دقیقه تغذیه پیراروده ای با محلول نرمال سالین و اسید اولئیک (نسبت 18:1، شامل78/0 کیلوکالری انرژی در دقیقه) اندازه گیری و بررسی شدند. هدف این مطالعه مقایسه نحوه عملکرد شاخص های مذکور در مواجهه با محلول نرمال سالین و اسید اولئیک بود.
نتایج نشان دهنده این بودند که دریچه پیلور حساسیت کمی به اسید اولئیک دارد و در نتیجه ورود اسید اولئیک به روده کمتر منقبض می شود.همچنین پلاسمای سیستوکینین و پپتید YY که در تنظیم اشتها نقش دارند نسبت به اسید اولئیک کمتر ترشح می شوند پس با مصرف اسید اولئیک احساس سیری دیرتر بوجود می آید و سوختن آن در بدن کمتر از مواد دیگر خواهد بود. همچنین این مطالعه نشان داد که افرادی که مبتلا به اضافه وزن یا چاقی هستند نسبت به افراد دیگر از نظر حس چشایی چربی ها ضعیفتر از سایرین می باشند در نتیجه برای لذت بردن از طعم چربی ها ، مصرف چربی در آنها بیش از افراد لاغر است.
نکته عملی: افراد مبتلا به چاقی یا اضافه وزن باید با یک برنامه غذایی مناسب تلاش خود را برای ایجاد تغییر ذائقه نسبت به چربی ها داشته باشند.
در همین راستا یک مطالعه جدید برگرفته از ژورنال AJCN در سال 2011 انجام گرفت.این تحقیق که در دانشگاه آدلاید استرالیا انجام شده است به بررسی تفاوت میزان حساسیت سنسورهای دهان و روده (در تغذیه دهانی و پیراروده ای) که در مواجهه با اسیک اولئیک قرار گرفته اند در افراد مبتلا به اضافه وزن، چاق و لاغر می پردازد.
در این مطالعه 11 مرد مبتلا به چاقی و اضافه وزن و 8 مرد لاغر در 2 نوبت مورد بررسی قرار گرفتند. شاخص های مورد بررسی در آنها فشار دریچه پیلوری، پلاسمای کوله سیستوکینین، پپتید YY و اشتها بودند که در طی 90 دقیقه تغذیه پیراروده ای با محلول نرمال سالین و اسید اولئیک (نسبت 18:1، شامل78/0 کیلوکالری انرژی در دقیقه) اندازه گیری و بررسی شدند. هدف این مطالعه مقایسه نحوه عملکرد شاخص های مذکور در مواجهه با محلول نرمال سالین و اسید اولئیک بود.
نتایج نشان دهنده این بودند که دریچه پیلور حساسیت کمی به اسید اولئیک دارد و در نتیجه ورود اسید اولئیک به روده کمتر منقبض می شود.همچنین پلاسمای سیستوکینین و پپتید YY که در تنظیم اشتها نقش دارند نسبت به اسید اولئیک کمتر ترشح می شوند پس با مصرف اسید اولئیک احساس سیری دیرتر بوجود می آید و سوختن آن در بدن کمتر از مواد دیگر خواهد بود. همچنین این مطالعه نشان داد که افرادی که مبتلا به اضافه وزن یا چاقی هستند نسبت به افراد دیگر از نظر حس چشایی چربی ها ضعیفتر از سایرین می باشند در نتیجه برای لذت بردن از طعم چربی ها ، مصرف چربی در آنها بیش از افراد لاغر است.
نکته عملی: افراد مبتلا به چاقی یا اضافه وزن باید با یک برنامه غذایی مناسب تلاش خود را برای ایجاد تغییر ذائقه نسبت به چربی ها داشته باشند.
منبع:Am J Clin Nutr Feb 2011 vol. 93 no. 4 703-711