نوشته : تحريريه دنياي سلامت
نخستين
بار رژيم غذايي مديترانهاي توسط الدونيز در سال 1993، ارائه شد. اين رژيم
بر پايه غذاهاي سنتي متداول در ميان مردم نواحي مديترانه، خصوصا
يونانيهاست كه عبارتند از:• زيتون و روغن زيتون • تمامي حبوبات، نان و غلات كه نسبت به ماكاروني جايگاه بالاتري دارند. • مصرف بسيار كم گوشت قرمز • ماهي و ساير غذاهاي دريايي
• انواع پنيرها (در اين رژيم پنير نسبت به شير جايگاه بهتري دارد) • گياهان و دانهها
مردمي كه در نواحي اطراف مديترانه زندگي ميكنند، معمولا غذاهاي پرچرب ميخورند، اما بسيار كمتر به بيماريهاي قلبي و سرطان دچار ميشوند و اين به نظر غيرعادي ميرسد؛ زيرا غذاهاي پرچرب خطر حملات قلبي و مرگ در اثر ايست قلبي را افزايش ميدهند. اما تفاوت در اينجاست كه اين چربي در اثر مصرف روغن زيتون است. روغن زيتون نوعي چربي اشباعنشده است كه موجب سلامت خوني ميشود كه در رگها جريان دارد. اين تفاوت فقط به مصرف روغن زيتون محدود نميشود، بلكه رژيم غذايي مديترانهاي با فيبر بالا و آنتياكسيدان كافي كه از سبزيجات و گياهان و انواع دانهها به دست ميآيد، به طور كلي به سلامت بيشتر جسم كمك ميكند. مصرف بسيار اندك گوشت قرمز در اين نواحي و جايگزيني ماست و پنير به جاي شير نيز باعث ميشود تا رژيم غذايي مديترانهاي در مقايسه با رژيمهاي غذايي غربي، سالمتر باشد.