در طی سالیان اخیر، چاقی به یکی از مشکلات مهم عرصه سلامت و
بهداشت تبدیل شده است. تغییرات شیوه زندگی مهمترین عامل بروز این معضل
محسوب می شود. پژوهش های مختلف نیز نشان داده اند که چاقی عامل اصلی بروز
بسیاری از بیماری های مزمن نظیر دیابت، بیماری های قلبی و عروقی، برخی از
سرطان ها، اختلالات استخوانی و مفاصل و بسیاری از بیماری های دیگر می باشد.
در نیتجه بسیاری از سازمان های مرتبط به هشدار مردم برای افزایش شیوع چاقی
و در نتیجه بروز این بیماری ها پرداخته اند، از سوی دیگر بسیاری از رسانه
ها به تبلیغ تناسب اندام و مانکن ها می پردازند. ترکیب این دو پیام منجر به
ایجاد باوری جدید در جامعه ها شده که در آن لاغر بودن و تناسب اندام یکی
از معیارهای سلامت و زیبایی و به روز بودن شناخته شده است.
از یک سو توجه به سلامتی و کاهش وزن برای پیشگیری از بیماری
های مزمن، پاسخی دلگرم کننده به موسسات و سازمان های وابسته به سلامت و
نشان دهنده موفقیت در اطلاع رسانی و آگاه سازی مردم به این مسئله است، ولی
از سوی دیگر تبلیغات رسانه ها در این زمینه تا بدانجا پیش رفته که در
بسیاری از جوامع و فرهنگ ها که تا چند دهه پیش، چاقی را نشانه ای از سلامتی
و برخورداری از رفاه فرد می دانستند، هم اکنون به اندام های باربی گونه و
هیکل مدل ها و مانکن های لباس گرایش پیدا کرده اند. با توجه به این دگرگونی
ها و تغییر در باورهای جامعه، سیل مراجعین به باشگاه های لاغری و تناسب
اندام و کلینیک های مشاوره تغذیه، طبیعی به نظر می رسد. به این ترتیب
رفتارهای وسواس گونه و پیروی از مانکن ها و گرایش به ایجاد تشابه با آن ها
می تواند زنگ خطری باشد برای این که جامعه از سوی دیگر این بام رو به سقوط
است.