توجهی که در طب سنتی ایران نسبت به تغذیه
اصولی می شود، در کمتر مکتبی دیده می شود.
«معده، خانه
تمام دردها و بیماری هاست.» در عین حال، پیشگیری، بهداشت و درمان بیماری
های جسم و روان انسان ها میسر نخواهد شد مگر در شرایطی که خوردن و آشامیدن
شان سالم و کامل باشد. بنابراین بهتر است به گونه ای خوردنی ها و آشامیدنی
ها را تهیه و میل کنیم که علاوه بر سیرکنندگی، نقش اصلاحی و دارویی نیز در
بدنمان داشته باشند.
اصول طب سنتی هندوستان، چین، آفریقا،
یونان و ایران همگی بر پایه تغذیه سالم و مضر یا مصلح بودن مواد غذایی است.
منظور از مصلح، نوعی ماده غذایی یا گیاه دارویی است که مصرف آن همراه غذای
موردنظر، در اصلاح و تعدیل عوارض جانبی احتمالی آن غذا موثر خواهد بود و
در ضمن، هضم غذا را بهتر کرده و خواص، فواید، جذب و اثرگذاری آن را در بدن
بیشتر خواهد کرد. هیچ می دانید پرمصرف ترین مصلح هایی که در طول هفته میل
می کنید، چیست؟ به عنوان نمونه هنگامی که به آبگوشت ادویه افزوده می شود،
جدا از اینکه طعم خوبی به آن می دهد، باعث می شود که نفاخ بودن این غذا نیز
از بین برود. این سازگاری و ناسازگاری های مواد در کتاب قانون ابن سینا و
مخزن الدویه عقیلی شیرازی آورده شده و من نیز قصد دارم در این نوشته به
اختصار به آنها اشاره کنم.
● به چلوکباب تان سماق بزنید !
از گذشته های دور در ایران همراه چلوکباب و
برخی از غذاها، سماق استفاده می شده است. امروزه مقالات متعددی حاکی از آن
است که این ماده خاصیتی چندکاره دارد و مواد موجود در آن خواص ضدمیکروبی
بسیار قوی دارند. به عنوان نمونه، از آنجا که گوشت مورد استفاده برای طبخ
کباب چرب است، سماق موحب کاهش کلسترول و جذب چربی موجود در آن می شود.
همچنین سماق آلودگی موجود در گوشت را از بین می برد و از طرفی خاصیتی قابض
دارد؛ یعنی اگر التهابات یا زخم هایی در مسیر لوله گوارش باشد تا حدودی
موجب بهبود آنها شده و محافظ خوبی برای کبد است.
| 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر