نوشته : دكتر برليانت بزرگمهر
بارها شاهد بودهايم كه اطرافيانمان و يا افرادي كه به نوعي با ما در ارتباطند نسبت به مصرف برخي مواد غذايي تمايل بسيار زياد و ولع بيحد دارند، به گونهاي كه حتي نميتوانند خود را در برابر اين مواد كنترل كرده و در مصرف آنها افراط مينمايند. گاه مشاهده ميشود كه اين قبيل افراد به طور بيرويهاي از موادي استفاده ميكنند كه براي سلامتشان بههيچوجه مفيد نيست و آنان را مبتلا به اختلالات و عوارض مختلف مينمايد.
اكثرا تصور جامعه بر آن است كه تمايل شديد و بيش از حد به برخي مواد غذايي يا غذاها نشانه نياز انسان به اين قبيل مواد است و بنابراين لازم است به اين نياز طبيعي بدن پاسخ داد و نبايستي محدوديتي در مصرف اين مواد ايجاد نمود.