نوشته : نازلی سیدخوئی دانشجوی كارشناسی ارشد علوم بهداشتی در تغذیه، دانشگاه علوم پزشكی تهران

كاهش حس بویایی و چشایی، دو معضلی است كه در دوران سالمندی وجود دارد و سبب كاهش كیفیت زندگی در افراد مسن میشود. اگرچه كاهش جزئی در عملكرد حس بویایی یا چشایی از میانسالی آغاز میشود ولی تحلیل عمده این حواس از دهه ششم زندگی شروع میشود. گزارش شده است كه تشخیص بوها در افراد سالمند، ۲ تا ۱۵ برابر مشكل تر است و درصورت تشخیص، بسیار ضعیفتر از افراد جوان حس میشوند. حس چشایی با گذشت سن كمتر از حس بویایی تحلیل میرود و جالب است كه همه مزهها هم به یک میزان تحت تاثیر قرار نمی گیرند به عنوان نمونه، تحلیل حس تلخی نسبت به حس شیرینی، بیشتر است.
با این وجود، حتی تحلیل جزئی در عملكرد حس بویایی و چشایی نیز میتواند روی درک مزه نوشیدنیها و غذاها تاثیر داشته باشد. در یک مطالعه، فقط ۴۵ درصد افراد میانسال و سالمند شركت كننده، توانستند تفاوت غلظت نمک در سوپ گوجه فرنگی و یا آویشن در سوپ هویج را تشخیص دهند ولی ۹۵‑۸۸ درصد افراد جوان قادر به تشخیص این تفاوتها بودند.
كاهش اشتها میتواند عامل خطر برای كاهش وزن، وضعیت تغذیه نامناسب و سایر عوارض در افراد سالمند باشد.