دکتر ربابه شیخ الاسلام ، دکتر زهرا عبدالهی
برآورد زيانهاي مالي ناشي از عمراز دست رفته (YLL)[1] منتسب به هريك از عوامل خطردر ايران بر اساس ثبت مرگ در سال 80 نشان داد هر ساله518600 سال تنها به دلیل افزایش فشار خون 201300 سال بعلت کلسترول بالا 187000 سال بدلیل مصرف کم میوه و سبزی 180600 سالبدلیل اضافه وزن جمعا معادل 2175 میلیون دلار هزینه برای کشور در بر داشته است . اگر سوئغذیه کودکان زیر 5 سال را نیز دراین طیف حساب کنیم69900 سال یا مبلغ 139800000 دلا ر به این ضرر مالی افزوده میشود.
در سال 1381مطالعه دیگری برای برآورد زيان ناشي از سکته قلبی درايران ( بفرض[2]GNP=2000$ ونرخ تورم زیر ده در صد ) نشان داد که سالهای از دست رفته این بیماری یا YLL بعلت مرگ 851627 سال[3]YLD سالهای از دست رفته به دلیل معلولیت 98964 سال و جمعا[4]DALY آن معادل950591 سال و ضرر مالی ناشی از آن 5703 میلیون دلار است (1)
ضرر هایی که معمولا سیاستگذاران در دولت وبعضا در بخش سلامت به آن توجه ندارند بهمین دلیل اعتبارات معمولا در بخش درمان صرف میشود و اگر چه شعار جهانی پیشگیری برتر از درمان بر همه جا بکار میرود ولی نبود این نگاه پیشگیرانه موجب میشود که کشور با شیوع بیماریهای مزمن تحلیل برنده روبرو شود و سن ابتلا به دلیل غفلت از آموزش ها و مداخله های موثر مورد نیاز ، روز بروز کمتر شود. در این شرایط افراد با بروز بیماری متوجه مشگل خود میشوند واجبارا جراحی ها و درمانهای گران رو میاورند که ممکن است مرگ و معلولیت هم در پی آن رخ دهد ،در این شرایط کسانیکه از نظر مالی بضاعت کافی برای پرداخت هزینه های درمانی ندارند دچار مرگ زود رس و یا معلولیت و ناتوانی میشوند و یا مجبور میشوند هزینه های سرسام آور درمانی را بافروش مایملک خود تقبل کرده و بقیه عمر خود را با فاجعه ناداری و فقر سرکنند .