نوشته شده توسط : دکتر فرزاد شیدفر
گیاه زغالاخته به صورت درختيا درختچه در کنار جریان آب ويا در بیشه ها ميروید و از گروه گیاهان گلدار گلبرگ جدا محسوب ميشود و در زبان انگلیسی به آن cornelian cherry گویند.
گل های زغالاخته، زرد رنگ و خوشهای ميباشد و شهد فراوانی برای زنبورهای عسل دارد. برگ های سبز پررنگ، براق و نوکتیزی دارد.
میوه آن به شکل بیضی و حدوداً به اندازه آلبالوی درشت است و طعم ترش و شیرینی دارد. رنگ میوه آن قرمز بسیار خوش رنگ ميباشد .
درختچه زغالاخته حدود 300 سال عمر ميکند و در حدود 25 سالگی تا 8 متر ميرسد. این درخت بهطور کلی ارتفاعی حدود 8-4 متر دارد. چوب آن بسیار محکم است و در صنعت نیز کاربرد دارد.
زغالاخته در منطقه وسیعی از اروپا، آسیا به خصوص ایران، ارمنستان و قفقاز ميروید. محل رویش این گیاه در ایران، در جنگلهای ارسباران، کوههای البرز، منطقه الموت، کوئین قزوین و در جنگلهای بین مازندران و گیلان ميباشد.
گل های زغالاخته، زرد رنگ و خوشهای ميباشد و شهد فراوانی برای زنبورهای عسل دارد. برگ های سبز پررنگ، براق و نوکتیزی دارد.
میوه آن به شکل بیضی و حدوداً به اندازه آلبالوی درشت است و طعم ترش و شیرینی دارد. رنگ میوه آن قرمز بسیار خوش رنگ ميباشد .
درختچه زغالاخته حدود 300 سال عمر ميکند و در حدود 25 سالگی تا 8 متر ميرسد. این درخت بهطور کلی ارتفاعی حدود 8-4 متر دارد. چوب آن بسیار محکم است و در صنعت نیز کاربرد دارد.
زغالاخته در منطقه وسیعی از اروپا، آسیا به خصوص ایران، ارمنستان و قفقاز ميروید. محل رویش این گیاه در ایران، در جنگلهای ارسباران، کوههای البرز، منطقه الموت، کوئین قزوین و در جنگلهای بین مازندران و گیلان ميباشد.