جام جم آنلاين: منيزيم چهارمين ماده معدني از نظر فراواني در بدن بعد از كلسيم، پتاسيم و سديم است و از نظر فراواني درون سلولي، منيزيم بعد از پتاسيم در جايگاه دوم قرار دارد.
ميزان كلي منيزيم در بدن حدود 25 گرم است. 50 تا 60 درصد، منيزيم بدن در استخوان‌بندي، 20 تا 30 درصد آن در عضلات و كمتر از يك درصد آن در خون يافت مي‌شود.
منيزيم به طور عمده درون سلول هاست و بيش از 300 واكنش آنزيمي بدن به حضور منيزيم نياز دارد. منيزيم براي تعداد زيادي از اعمال متابوليك ضروري است، زيرا آنزيم‌هاي نيازمند منيزيم در متابوليسم كربوهيدرات، چربي، پروتئين و الكتروليت‌ها دخالت دارند.
وجود منيزيم براي انتقال، ذخيره و مصرف انرژي حياتي است. به علاوه منيزيم نقش اساسي در رشد سلول‌ها، توليد مثل و ساختار و نفوذپذيري غشاي سلولي دارد.
به علت متنوع بودن نقش منيزيم در بدن جانداران، كمبود آن به شكل‌هاي گوناگون از جمله اختلالات الكتروليت‌ها (كلسيم و پتاسيم)، متابوليك، عصبي، عضلاني و قلبي ـ عروقي پديدار مي‌شود.
سبزيجات سبز مانند اسفناج منبع خوبي براي منيزيم است. برخي حبوبات مانند لوبيا و نخود، دانه‌ها و مغزها و غلات سبوس‌دار نيز منيزيم دارند.
