نوشته : سیده سارا حکیم كارشناس ارشد تغذيه دانشگاه علوم پزشكي تهران
لوپوس
یک بیماری خود ایمني است که با التهاب بافت پیوندی به ویژه در مفاصل همراه
میباشد. سیستم ایمنی در این بیماری به جای حمایت از فرد، به بدن او حمله
مینماید و علت ایجاد بیماری را تولید زیاد اينترفرون نوع I و دیگر عوامل
سایتوتوکسیک (سمی برای سلولها) بیان میکنند.
علائم این بیماری شامل خستگی مفرط، درد و التهاب مفاصل، تب بدون علت، راشهای (قرمزی های) پوستی، زخمهایی در دهان و اختلالات کبدی میباشد.
لوپوس یک بیماری خود ایمني است که روی همه ارگانها اثر میگذارد. این وضعیت موجب اختلال در عملکرد کلیهها میشود که نتیجه آن دفع پروتئین میباشد.
در زنان در سنین باروری، این بیماری ایجاد میشود. داروهايي مانند پروکاینامید، هیدرالازین، متیل دوپا و کلرپرومازین موجب بروز علايمی شبیه به لوپوس میشوند.
علائم این بیماری شامل خستگی مفرط، درد و التهاب مفاصل، تب بدون علت، راشهای (قرمزی های) پوستی، زخمهایی در دهان و اختلالات کبدی میباشد.
لوپوس یک بیماری خود ایمني است که روی همه ارگانها اثر میگذارد. این وضعیت موجب اختلال در عملکرد کلیهها میشود که نتیجه آن دفع پروتئین میباشد.
در زنان در سنین باروری، این بیماری ایجاد میشود. داروهايي مانند پروکاینامید، هیدرالازین، متیل دوپا و کلرپرومازین موجب بروز علايمی شبیه به لوپوس میشوند.