كشور ايران در گذشته بهعنوان يكي از مهمترين مراكز پزشكي جهان بوده و يكي از مهمترين مكاتب طب را كه همان طب اسلامي است به همگان معرفي كرده است. در دوران هخامنشيان دانش ايران در زمينه گياهان دارويي بسيار زياد بوده است. در دوران ساسانيان، جنديشاپور بزرگترين مركز طبي جهان، وسعت چشمگيري يافت. پس از آن با تسلط اعراب و استقرار خلافت عباسي در بغداد، افرادي نظير خاندان بختيشوع و ماسويه طب اسلامي را در آنجا بنا نهادند. كشور ما گهواره رشد هزاران دانشمند و نابغههايي نظير رازي، ابن عباس اهوازي، ابن سينا و عقيلي است كه نزديك به چند سده كتابهايشان بهعنوان كتابهاي درسي طب در دنيا تدريس ميشد.
طب سنتي ايران مبتني بر جهانشناسي توحيدي و پرورشيافته در دامن عرفان اسلامي است. در اين نگرش سلامت، موهبت الهي است و طبيب خود را مجراي اين فيض دانسته و تنها او را شافي ميداند. در واقع طبابت سلوك و طبيب سالك است.
طب سنتي ايران مبتني بر جهانشناسي توحيدي و پرورشيافته در دامن عرفان اسلامي است. در اين نگرش سلامت، موهبت الهي است و طبيب خود را مجراي اين فيض دانسته و تنها او را شافي ميداند. در واقع طبابت سلوك و طبيب سالك است.