ديابت
يك اختلال متابوليكي است. بدين صورت كه سرعت و توانايي بدن دراستفاده و
سوخت و سوز كامل قند ها را كاهش مي يابد. لذا قند خون افزايش مي يابد.
ديابت نوع Ι (يا ديابت وابسته به انسولين IDDM)
ديابت نوع ΙΙ (يا ديابت غير وابسته به انسولين NIDDM)
ديابت بارداري
بدن مبتلايان به ديابت نوع يك توانايي توليد انسولين را ندارد و اين امر موجب افزايش سطح قند خون مي گردد.
در ديابت نوع دوم بدن فرد مبتلا انسولين توليد ميكند و حتي ممكن است غلظت
انسولين در خون از مقدار معمول آن نيز بيشتر باشد اما گيرنده هاي سلولي فرد
نسبت به انسولين مقاوم شده و در حقيقت نميگذارند انسولين وارد سلولها شده و
اعمال طبيعي خود را انجام دهد.در اين حالت ميتوان با درمان رژيمي غلظت قند
خون را كاهش داد.درصد شيوع اين بيماري در زنان بيش از مردان است.
ديابت
بارداري مربوط به چند ماهه آخر دوران بارداري است و معمولا سابقه خانوادگي
در ابتلا به آن نقش دارد. تعديل در مصرف كربوهيدراتها و محدود كردن دريافت
كربوهيدرات هاي تصفيه شده و افزايش تعداد وعده ها و كاهش حجم وعده ها از
جمله عوامل بهبود بخش مي باشند. ناگفته پيداست كه اين نوع ديابت فقط در
بانوان شيوع دارد!
منبع: تغذیه و دیابت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر