نوشته : تحريريه دنياي تغذيه
براي همه ما كمابيش اتفاق افتاده كه تنها يكي دو ساعت پس از صرف ناهار باز هم ميل به غذا داريم و مي‌خواهيم دوباره غذا بخوريم. در واقع ما گرسنه نيستيم، چون ساعتي قبل غذاي مفصلي خورده‌ايم و معده‌مان پيغام گرسنگي صادر نمي‌كند؛ بلكه اين روان ماست كه خوردن را دوست دارد و عادت كرده بي رويه ما را با خوردن خوشحال كند. شايد يكي از اساسي‌ترين تفاوت‌هاي افرادي كه اندامي متناسب دارند، با افراد چاق همين باشد كه آنها مي‌توانند به اصطلاح جلوي خودشان را بگيرند و بي‌رويه غذا نخورند، ولي چاق‌ها نمي‌توانند. اما آيا اين توانايي ذاتي و خدادادي است؟ آيا از اول مقدر بوده كه چاق‌ها چاق باشند و پرخوري كنند؟ آيا يك فرد چاق هم مي‌تواند صاحب اراده شود و جلوي بي‌رويه غذا خوردنش را بگيرد؟ پاسخ اين است كه بله، البته كه چاق‌ها هم مي‌توانند اراده‌شان را تقويت كنند؛ ولي براي موفقيت بايد راه‌هاي غلبه بر ميل به غذا خوردن را بدانند. برخي افراد چاق وقتي حرف از اين جور غذا خوردن پيش مي‌آيد، مي‌گويند ما هيچ وقت سير نمي‌شويم و هميشه گرسنه‌ايم؛ ولي غلبه بر اين گرسنگي دائمي! امكان پذير است و اگر راه آن را بدانند و زحمت بكشند، قطعا موفق خواهند شد و زماني گرسنه مي‌شوند كه معده‌شان دستور مي‌دهد. در اينجا چند راه موثر براي سركوب كردن حس گرسنگي مضر را مي‌خوانيد:
