نوشته : سيده سارا حكيم
سيده سارا حكيمكارشناس ارشد تغذيه از دانشگاه تهران
اين گياه، بومي آسياي غربي و كشورهاي مديترانه و داراي برگ‌هايي صاف مي‌باشد كه به آساني رشد مي‌نمايند. پيازچه متعلق به خانواده پياز و سير است و به طور معمول تنها بخش‌هاي سفيد رنگ آن مورد استفاده مي‌باشد، گرچه قسمت‌هاي سبز آن نيز ارزش غذايي دارد.
اين سبزي جزء خانواده سبزي‌هاي آليوم است و پخت آن در كشورهاي فرانسه، بلژيك و هلند بسيار رايج مي‌باشد.
پيازچه براي بيماري‌هاي قلبي- عروقي بسيار سودمند است، زيرا تعداد زيادي از مطالعات نشان داده‌اند كه اين سبزي LDL كلسترول (كلسترول بد) را كاهش و LDH كلسترول (كلسترول خوب) را افزايش مي‌دهد. اين عمل پيازچه در رگ‌ها اهميت زيادي دارد.
مصرف اين سبزي به طور منظم موجب جلوگيري از توليد پلاك در رگ‌ها و لخته شدن خون و افزايش فشارخون مي‌‌شود كه همه اين عوامل جزء ريسك فاكتورهاي ايجاد سكته قلبي مي‌باشند. پيازچه حاوي تركيباتي به نام آليل سولفيدها مي‌باشد كه بررسي‌ها نشان داده‌اند كه اين تركيب از ايجاد سلول‌هاي سرطاني جلوگيري مي‌نمايد و نقش آن در جلوگيري از سرطان كولون مشخص شده است.
اين سبزي حاوي مقدار كمتري سولفيد نسبت به سير و پياز مي‌باشد، بنابراين براي ايجاد اثرات مفيد آن بايد به ميزان بيشتري مصرف گردد.
پيازچه غني از فلاوونوئیدي به نام كمپفرول است. در مطالعه‌اي كه در دانشگاه هاروارد انجام گرفت، زناني كه رژيم غذايي آنها غني از اين فلاوونوئید بود، ريسك سرطان تخمدان در آنها به ميزان 04 درصد كمتر بود.
ساير مواد مغذي موجود در پيازچه، شامل منيزيم، آهن، ويتامين 6B، C و فولات مي‌باشند. اين ويتامين‌ها و مواد معدني به عمل جذب و متابوليسم قند خون كمك مي‌نمايند.
منبع: دنیای تغذیه ش 93
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر