نوشته : تحريريه دنياي تغذيه
زنجفيل يا زنجبيل گياهي است با نام علمي Zingiber officinalis و نام عمومي Ginger كه بومي نواحي قاره آسيا بوده ولي به علت استفاده وسيع در حال حاضر در استراليا، برزيل، چين، هند، جامائيكا و غرب آفريقا كشت مي‌گردد. قسمت مورد استفاده، اندام زيرزميني آن است كه از قديم به عنوان گياه دارويي و غذايي مورد مصرف مي‌باشد. اين گياه در ايران نمي‌رويد و از قديم جزو اقلام وارداتي بوده است.زنجفيل از زمان باستان در طب سنتي چين و هند (آيورودا) جايگاه خاصي داشته و در قرن 13 ميلادي به اروپا راه يافته است.
اثراتي را كه براي زنجفيل در طب سنتي جهان و ايران ذكر نموده‌اند شامل آثار مقوي قلب، ضدتهوع و استفراغ، افزايش قواي جنسي، ضددرد و درد مفاصل، ضدنفخ، افزايش‌دهنده هوش و حافظه، ادرارآور و آثار ارزشمند ديگر است.
ابن‌سينا در كتاب قانون راجع به زنجفيل چنين فرموده است: زنجفيل داراي مزاج گرم و خشك، داراي آثار ملين و بادشكن، افزايش‌دهنده هوش و حافظه، برطرف‌كننده تيرگي چشم، افزايش‌دهنده شهوت، بندآورنده اسهال، هضم‌كننده و مقوي كبد و پادزهر حشرات موذي است.
همچنين در كتاب مخزن‌الدويه از منابع مهم طب سنتي ايران و جهان راجع به زنجفيل چنين نوشته است: زنجفيل مقوي قوت حافظه، هاضمه، معده و كبد است. ضدكرم، ادرارآور و ضداسهال مي‌باشد و تشنگي را رفع مي‌كند. افزايش‌دهنده قواي جنسي، رفع درد مفاصل و رفع سموم حيوانات را داراست. تحقيقات سال‌هاي اخير بر روي زنجفيل تمامي تجارب طب سنتي را تاييد نموده و به همين دليل صنايع دارويي جهان داروهاي زيادي از آن تهيه و به بازار عرضه نموده‌اند.
براي استفاده راحت و صحيح زنجفيل، جديدا قطره‌اي از آن به بازار عرضه شده و از طريق داروخانه‌هاي سراسر كشور و بدون نسخه در اختيار مصرف‌كنندگان مي‌باشد. نام اين فرآورده آرومين (Arheumin) مي‌باشد و در مشكلات مفاصل (دردهاي دست، پا، كمر و گردن)، گوارشي (اسهال، نفخ، درد و اسپاسم)، تهوع و استفراغ (زمان حاملگي، مسافرت و شيمي‌درماني)، ناتواني جنسي، سرماخوردگي، اختلال هوش (آلزايمر) و ضعف ايمني بدن مورد مصرف است.
طريقه و ميزان مصرف و اطلاعات مورد لزوم ديگر در راهنماي همراه دارو نوشته شده است.
منبع: دنیای تغذیه ش 93
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر