نوشته : دكترمحمد حسین صالحی سورمقی
گياهشناسي
شيرخشت ماني است كه به صورت قطعات جامد
تقريباً كروي و يا اشكال ديگر به رنگهاي سفيد شيري و يا مايل به زرد با
طعم بسيار شيرين و خنككننده به دو نام شيرخشت شهري و هراتي در عطاريهاي
ايران عرضه ميشود.
در گذشته و در بعضي منابع، شيرخشت را ماني مربوط به گياه كاروانكش با نام علمي Atraphaxis spinosa دانستهاند، ولي پژوهشهاي جديد، از جمله پژوهشهاي آقاي دكتر امين نشان ميدهد كه شيرخشت حاصل فعاليت حشرهاي بر روي دوگونه گياه با نامهاي فارسي شيرخشت، گپ شير و سياه چوب با نام علمي Cotoneaster numularia و Cotoneaster numularioides از خانواده گل سرخ (Rosaceae) ميباشد. اين گياهان در برخي نقاط البرز مركزي و اطراف بيرجند ميرويند و در اثر فعاليت حشرهاي بر روي آنها ترشحاتي ايجاد ميشود كه مردم محلي آنها را جمعآوري و به بازار عرضه ميکنند. شيرخشت به عنوان يك ملين خوب، تببر و ماده خنككننده در طب سنتي ايران مورد استفاده است.
در گذشته و در بعضي منابع، شيرخشت را ماني مربوط به گياه كاروانكش با نام علمي Atraphaxis spinosa دانستهاند، ولي پژوهشهاي جديد، از جمله پژوهشهاي آقاي دكتر امين نشان ميدهد كه شيرخشت حاصل فعاليت حشرهاي بر روي دوگونه گياه با نامهاي فارسي شيرخشت، گپ شير و سياه چوب با نام علمي Cotoneaster numularia و Cotoneaster numularioides از خانواده گل سرخ (Rosaceae) ميباشد. اين گياهان در برخي نقاط البرز مركزي و اطراف بيرجند ميرويند و در اثر فعاليت حشرهاي بر روي آنها ترشحاتي ايجاد ميشود كه مردم محلي آنها را جمعآوري و به بازار عرضه ميکنند. شيرخشت به عنوان يك ملين خوب، تببر و ماده خنككننده در طب سنتي ايران مورد استفاده است.