مورد؛ نماد جواني و زيبايي
گياهشناسي:
گياه مورد به صورت درختچهاي است كه ارتفاع آن تا 5/4 متر ميرسد. اين درختچه هميشه سبز بوده و داراي برگهاي بيضي نوكتيز به طول حداكثر 4 سانتيمتر و عرض تا 1سانتيمتر، بدون دندانه، چرمي و به رنگ سبز تيره ميباشد كه به طور متقابل بر روي ساقه قرار ميگيرند و معطرند.
گلها سفيدرنگ و زيبا و داراي عطر خاصي هستند كه آنها هم به طور متقابل و با دمگلي در محل اتصال برگها روي ساقه قرار دارند. پرچمهاي گل به تعداد زياد و با پايهاي بلند به صورت دستهاي بزرگ بر روي جام گل خودنمايي ميكنند و زيبايي خاصي به گلها ميبخشند.
ميوه ستهاي مورد، كروي يا تخممرغي به اندازه نخود و به رنگ آبي مايل به سياه يا سياه است كه طعم گس و رزيني دارد. پوست ساقه مورد كه به صورت تكههايي از آن جدا ميشود، معطر است. بر روي ساقه برجستگيهايي به نام گال وجود دارد. با اينكه مورد هميشه سبز ميباشد، به پرورش آن توجه بسياري ميشود. منطقه پراكنش آن نواحي مديترانه، آسيا و ايران است.
منجيل، هرزويل، خرمآباد، گيلانغرب، نواحي بختياري، كرمان، كازرون، مهارلو، اطراف شيراز، تبريز، سروستان، فسا، لار، بندرعباس، نقاطي از بلوچستان، خراسان و غيره از مناطق رويش اين گياه در ايران هستند. قسمتهاي مورد استفاده خوراكي و دارويي مورد ميوه، گل، گال و برگ آن است.
نوشته : دكترمحمد حسین صالحی سورمقی

گياه مورد به صورت درختچهاي است كه ارتفاع آن تا 5/4 متر ميرسد. اين درختچه هميشه سبز بوده و داراي برگهاي بيضي نوكتيز به طول حداكثر 4 سانتيمتر و عرض تا 1سانتيمتر، بدون دندانه، چرمي و به رنگ سبز تيره ميباشد كه به طور متقابل بر روي ساقه قرار ميگيرند و معطرند.
گلها سفيدرنگ و زيبا و داراي عطر خاصي هستند كه آنها هم به طور متقابل و با دمگلي در محل اتصال برگها روي ساقه قرار دارند. پرچمهاي گل به تعداد زياد و با پايهاي بلند به صورت دستهاي بزرگ بر روي جام گل خودنمايي ميكنند و زيبايي خاصي به گلها ميبخشند.
ميوه ستهاي مورد، كروي يا تخممرغي به اندازه نخود و به رنگ آبي مايل به سياه يا سياه است كه طعم گس و رزيني دارد. پوست ساقه مورد كه به صورت تكههايي از آن جدا ميشود، معطر است. بر روي ساقه برجستگيهايي به نام گال وجود دارد. با اينكه مورد هميشه سبز ميباشد، به پرورش آن توجه بسياري ميشود. منطقه پراكنش آن نواحي مديترانه، آسيا و ايران است.
منجيل، هرزويل، خرمآباد، گيلانغرب، نواحي بختياري، كرمان، كازرون، مهارلو، اطراف شيراز، تبريز، سروستان، فسا، لار، بندرعباس، نقاطي از بلوچستان، خراسان و غيره از مناطق رويش اين گياه در ايران هستند. قسمتهاي مورد استفاده خوراكي و دارويي مورد ميوه، گل، گال و برگ آن است.