نوشته : دكتر منصور بهرامي متخصص كودكان
كمتر
از دو دهه قبل، مهمترين مشكل بهداشتي كودكان در جهان سوم، سوءتغذيه و در
كشورهاي صنعتي چاقي بود. در سالهاي اخير به علت تغيير شرايط زندگي، چاقي
به عنوان يك اپيدمي بزرگ و خاموش، كودكان بسياري از مناطق دنيا را تحت
تاثير قرار داده است. چاقي با اندازهگيري وزن، قد و تعيين نسبت وزن به قد
يا BMI، سنجش ميزان چربيهاي زير پوست در نواحي بازوها، پهلوها و زير
استخوان كتف و اندازهگيري دور كمر و مقايسه آن با استانداردهاي طبيعي
تشخيص داده ميشود. BMI طبيعي در دوران كودكي با سن تغيير ميكند و به همين
جهت منحنيهاي طبيعي متعددي متناسب با سن و جنس تهيه شده است. اگر BMI
كودكي بيش از 95 درصد منحني مربوطه باشد، چاق و اگر بين 85 درصد تا 95 درصد
قرار بگيرد، در معرض خطر چاقي محسوب ميشود.
پاتوفيزيولوژي
در بروز چاقي يك سيستم پيچيده و دقيق، اعم از عوامل هورموني، عصبي و محيطي دخيل هستند. ميزان اشتها و دريافت انرژي با توجه به نشانههايي كه از محيط به هيپوتالاموس ميرسد، تنظيم ميگردد و با توجه به وضعيت ژنتيك شخص كه ثابت و غيرقابل تغيير است، عوامل محيطي نقش چشمگيري در بروز و يا پيشگيري از چاقي دارند؛ به همين جهت مهمترين بخش قابل مداخله در پيشگيري و درمان چاقي، تاثير بر عوامل محيطي است.
در بروز چاقي يك سيستم پيچيده و دقيق، اعم از عوامل هورموني، عصبي و محيطي دخيل هستند. ميزان اشتها و دريافت انرژي با توجه به نشانههايي كه از محيط به هيپوتالاموس ميرسد، تنظيم ميگردد و با توجه به وضعيت ژنتيك شخص كه ثابت و غيرقابل تغيير است، عوامل محيطي نقش چشمگيري در بروز و يا پيشگيري از چاقي دارند؛ به همين جهت مهمترين بخش قابل مداخله در پيشگيري و درمان چاقي، تاثير بر عوامل محيطي است.
آيا زمان بروز چاقي بر ميزان عوارض آن موثر است؟
نسج چربي بالغيني كه از دوران كودكي چاق بودهاند، به طور متناسب در تمام بدن آنها قرار گرفته است؛ اما در افرادي كه در كودكي وزن متعادل داشته و يا لاغر بودهاند و بعد از بلوغ چاق شدهاند، تراكم بافت چربي در اعضاي حساس و احشا افزونتر و عوارض مربوط به آن نيز بيشتر است. پس از بيست سالگي، به ازاي هر 10 درصد افزايش وزن، احتمال بروز مشكلات عروق كرونر قلب، 17 درصد بيشتر خواهد شد. اگر اين شرايط همراه با كلسترول بالا، ديابت، فشارخون بالا و كمي فعاليت فيزيكي باشد، احتمال بروز عوارض قلبي و عروقي و در نتيجه مرگ و مير ناشي از آن افزايش خواهد يافت.
نسج چربي بالغيني كه از دوران كودكي چاق بودهاند، به طور متناسب در تمام بدن آنها قرار گرفته است؛ اما در افرادي كه در كودكي وزن متعادل داشته و يا لاغر بودهاند و بعد از بلوغ چاق شدهاند، تراكم بافت چربي در اعضاي حساس و احشا افزونتر و عوارض مربوط به آن نيز بيشتر است. پس از بيست سالگي، به ازاي هر 10 درصد افزايش وزن، احتمال بروز مشكلات عروق كرونر قلب، 17 درصد بيشتر خواهد شد. اگر اين شرايط همراه با كلسترول بالا، ديابت، فشارخون بالا و كمي فعاليت فيزيكي باشد، احتمال بروز عوارض قلبي و عروقي و در نتيجه مرگ و مير ناشي از آن افزايش خواهد يافت.