نوشته : تحريريه دنياي سلامت
بيماران
ديابتي بايد توجه بيشتري به آنچه مي‌خورند داشته باشند. پزشكان و متخصصان
تغذيه مصرف برخي غذاهاي مغذي را به بيماران ديابتي توصيه مي‌كنند كه حاوي
چهار نوع ماده سالم مغذي، همچون فيبر، امگا 3، كلسيم و ويتامين D است.
ديابت نوع 2 خفيف‌تر از نوع 1 نيست
محققان مرکز تحقيقات غدد و متابوليسم دانشگاه علوم پزشکي تهران با رد اين
باور که ديابت نوع 2 خفيف‌تر از نوع 1 است، معتقدند: تمام افراد مبتلا به
ديابت اگر به طور دقيق درمان نشوند و همواره قند خون آنها بالا باشد، دچار
عوارض مخرب اين بيماري مي‌شوند. بالا بودن مداوم قند خون باعث ابتلاي افراد
به بيماري ديابت مي‌شود. قند خون به دو علت به مقدار زياد در بدن افزايش
مي‌يابد: يا لوزالمعده قادر به ترشح كافي انسولين نيست و يا سلول‌هاي بدن
نمي‌توانند قند خون را به خوبي مصرف كنند. كربوهيدرات‌ها (مواد قندي) پس از
گوارش و هضم به گلوكز (مهم‌ترين قند ساده) تبديل و وارد جريان خون مي‌شوند
تا بدن از آنها به عنوان سوخت براي سلول‌ها استفاده كند. قند، انرژي لازم
براي زنده ماندن و رشد سلول‌هاي بدن را تأمين مي‌کند. طبق اعلام محققان
مرکز تحقيقات غدد و متابوليسم دانشگاه علوم پزشکي تهران، همه افراد داراي
مقداري گلوكز در خون خود هستند كه ميزان آن به طور طبيعي در حالت ناشتا بين
70 تا 110 ميلي گرم در هر 100 سي سي خون است. اگر ميزان قند خون فردي در
حالت ناشتا حداقل در دو آزمايش، بيش از 126 ميلي گرم در هر 100 سي سي خون
باشد، ابتلاي او به بيماري ديابت تشخيص داده مي‌شود. زماني كه انسولين به
مقدار كافي در بدن موجود نباشد و يا كار خود را به خوبي انجام ندهد، قند به
مقدار زياد در جريان خون باقي مي‌ماند. همه افراد در بدن خود داراي غده‌اي
به نام لوزالمعده (پانكراس) هستند كه هورمون انسولين مي‌سازد و در خون
ترشح ميكند؛ بنابراين سلامت لوزالمعده براي مصرف درست قند (گلوكز) توسط
سلول‌هاي بدن، ضروري است. انسولين در بدن مبتلايان به ديابت نوع 1(ديابت
وابسته به انسولين) يا اصلا ساخته نمي شود و يا مقدار آن بسيار ناچيز است.
بنابراين افراد مبتلا به ديابت نوع 1، براي ادامه حيات نياز به تزريق
انسولين، رعايت رژيم غذايي و انجام حركات ورزشي دارند. بدن اين بيماران نمي
تواند از قند (سوخت) حاصل از مصرف غذاها استفاده کند در نتيجه وزن آنان به
شدت كاهش مي‌يابد.
