نوشته : تحريريه دنياي سلامت
آنتياكسيدانها
موادي هستند كه از تشكيل راديكالهاي آزاد در سلولها جلوگيري ميكنند.
آنها با سموم بدن مقابله كرده و نقش مهمي در پيشگيري از سرطان دارند. اما
بدن ما چقدر آنتياكسيدان نياز دارد و چه غذاهايي حاوي آنتياكسيدان بيشتري
هستند؟ وقتي كه به ميزان آنتياكسيدان لازم براي بدن خود فكر ميكنيم،
ممكن است اين سؤال در ذهن ما ايجاد شود كه آنتياكسيدان واقعاً چيست؟ در
واقع خيلي از افراد نميدانند آنتياكسيدان چيست و چه غذاهايي حاوي
آنتياكسيدان است. آنتياكسيدانها با راديكالهاي آزاد مبارزه ميكنند.
راديكالهاي آزاد، مولكولهاي ناپايداري هستند كه موجب تغيير در DNA
ميشوند. همچنين ارتباط نزديكي با بيماريهاي قلبي، پاركينسون و سرطان
دارند. البته راديكالهاي آزاد ويژگيهاي مثبت نيز دارند. آنها محصول فرعي
فرايند اكسيداسيون هستند و در دفاع از بدن نقش مهمي ايفا ميكنند. سيستم
ايمني بدن، راديكالهاي آزاد را به سمت باكتريهايي كه به بدن حملهور
شدهاند، ميفرستد تا آنها را از بين ببرند. اما وقتي كه تعداد راديكالهاي
آزاد در بدن بسيار زياد باشد، براي بدن مضر است. آلايندهها، دود سيگار و
اشعههاي زيانبار خورشيد باعث افزايش راديكالهاي آزاد و در نتيجه آسيب به
سلولها و بروز برخي بيماريها ميشود. در چنين مواقعي آنتياكسيدانها
وارد عمل ميشوند، به همين دليل دريافت كافي آنتياكسيدان با همه
راديكالهاي آزاد اضافي بدن مبارزه ميكند. تمام آنتياكسيدانها به يك
اندازه مهم هستند. هر مولكولي كه از سلولهاي بدن شما در برابر اكسيداسيون
محافظت كند، نوعي آنتياكسيدان محسوب ميشود. اين مولكولها نه تنها مواد
مغذي آشنا، مثل ويتامينها را شامل ميشوند، بلكه انواع آنتياكسيدانهاي
ناآشناتر مثل فلوئيدها و پليفنولها را نيز در برميگيرند. با آنكه عملكرد آنتياكسيدانها با هم تفاوت دارد، اما بدن ما به همه آنها نيازمند است. مثلاً شما نميتوانيد با مصرف ويتامين E كافي، ويتامين C مورد نياز بدن خود را تأمين كنيد. برخي از آنتياكسيدانها براي مقابله با انواع خاصي از راديكالهاي آزاد لازمند و برخي ديگر فقط در قسمتهاي خاصي از سلولها مؤثر هستند. در واقع آنتياكسيدانها همانند ارتش بدن هستند. همانقدر كه يك ارتش سازمان يافته نياز به ژنرال، سرجوخه، سرباز و ساير افراد با وظايف خاص دارد بدون ساير عوامل و صرفاً با وجود ژنرالها نميتوان در برابر دشمن ايستاد و پيروز شد، بدن نيز به تمام آنتياكسيدانها نياز دارد تا براي حفظ زندگي، سيستم ايمني پرقدرتتري داشته باشد. سبزيجات، گياهان، حبوبات و خشكبار سرشار از آنتياكسيدان هستند. تمام گياهان آنتياكسيدان توليد ميكنند تا با انواع آلايندهها و اشعههاي UV مقابله كنند. حتي گوشت، لبنيات و تخممرغ نيز حاوي آنتياكسيدان هستند؛ زيرا در اصل آنها نيز از گياهان ساخته شدهاند و حيواناتي كه از گوشت و شيرشان استفاده ميكنيم، از گياهان سرشار از آنتياكسيدانها تغذيه ميكنند. بنابراين به طور مرتب و بر حسب نياز بدن خود، از غلات، حبوبات، گياهان و دانهها بخوريد. وقتي كه از گوشت حيوانات تغذيه ميكنيد، بايد حتماً به غذايي كه آن حيوانات خوردهاند اهميت دهيد. مرغهايي كه در مزارع بزرگ ميشوند، حاوي آنتياكسيدان بيشتري هستند. غذاهاي طبيعيتر سالمترند و آنتياكسيدان بيشتري دارند. اغلب غذاهاي فرآوري شده معمولاً يك يا دو نوع آنتياكسيدان دارند و روشن است كه نميتوانند از مزاياي مواد غذايي طبيعي برخوردار باشند. برخي از انواع آنتياكسيدانها عبارتند از: اسيدفوليك، ويتامين C، ويتامين E و A در مواد غذايي مثل، اسفناج، آووكادو، بادام، بروكلي، طالبي، هويج، كاهو و ...
به علت داشتن گلوتايتون يك آنتياكسيدان مهم است. علاوه بر اين، با خنثي كردن چربيهاي مخرب غذاها، يكي از محافظين پر قدرت سلولها محسوب ميشود.
كلم بروكلي:
اين سبزي سرشار از آنتياكسيدانهاي فوقالعاده است. در كلم بروكلي ويتامين C، بتاكاروتن، اندول، لوتئين و گلوتايتون وجود دارد كه همگي قدرت مقابله با راديكالهاي آزاد را دارند. همچنين خطر ابتلا به سرطان روده، ريه و امراض قلبي را نيز كاهش ميدهد.
پرتقال:
سرشار از آنتياكسيدانهاي كاروتنوئيد، فلاونوئيد و ويتامين C است؛ در حدي كه آن را بسته كاملي از هرگونه بازدارنده طبيعي و شناخته شده ضدسرطان ناميدهاند. اين ميوه مقدار زيادي گلوتايتون دارد. گلوتايتون، آنتياكسيدان معروفي است كه با انواع آسيبهايي كه به سلولها وارد ميشود، مقابله ميكنند.
انواع توتها:
توتفرنگي، زالزالك و تمشك سرشار از آنتياكسيدان هستند و مانع پيري زودرس سلولهاي بدن ميشوند. توتها به لحاظ داشتن آنتياكسيدان ويتامين C، سرشار از اكسير جواني ميباشند.
هويج:
يك آنتياكسيدان خوب به نام بتاكاروتن دارد كه از پيري زودرس و بيماريها جلوگيري و از چشمها در برابر بيماريهاي تضعيف كننده بينايي محافظت ميكند. همچنين رنگدانههاي نارنجي موجود در هويج، عملكرد سيستم ايمني را افزايش ميدهد. پياز و سير و انگور نيز سرشار از آنتياكسيدانها هستند كه باعث رقيق شدن خون، افزايش كلسترول خون و كاهش فعاليت عوامل سرطانزا ميشوند. همچنين خواص ضدعفوني، ضدباكتري، ضد قارچي و ضدويروسي نيز دارند. تقريبا همگان ميدانند كه گوجهفرنگي يكي از مهمترين آنتياكسيدانهاست. ليكوپن موجود در گوجه، گاهي اوقات حتي از بتاكاروتن نيز قدرتمندتر وارد عمل ميشود. خاصيت ضدپيري گوجهفرنگي در كنسرو گوجهفرنگي و انواع سس گوجهفرنگي نيز حفظ ميشود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر