دارچين،
يكي از رايجترين و محبوبترين ادويههاست كه بيشتر از پوست آن استفاده
ميشود. اگرچه روغن دارچين نيز خواص بيشماري دارد، ولي چون اغلب افراد
به آن حساسيت دارند، ترجيح ميدهند، از خود دارچين استفاده كنند. دارچين
بومي مناطق استوايي آسيا، به خصوص سريلانكا و هند سرچشمه گرفته است؛ اما
در حال حاضر در تمام مناطق گرمسيري جهان رشد ميكند. به دليل خواص درماني،
اين گياه در بسياري از طبهاي سنتي، به خصوص هند، موقعيت برجستهاي
پيداكرده است. به طور سنتي، با توجه به خواص دارويي دارچين در بسياري از
فرهنگها از آن براي درمان بيماريهايي همچون اسهال، ورم مفاصل، گرفتگي
قاعدگي، عفونت قارچي، سرماخوردگي، آنفلوآنزا و مشكلات گوارشي استفاده
ميشود. در حال حاضر نيز در سراسر دنيا از آن براي درمان مشكلات قلبي و
تنفسي و عفونتهاي پوستي استفاده ميگردد. از جمله خواص دارچين ميتوان
ضدقارچ، ضدباكتري، ضدميكروب و ضدلخته شدن خون اشاره كرد. دارچين سرشار از
مواد معدني ضروري مانند منگنز، آهن، كلسيم و غني از فيبر است.
زرد چوبه
هر فردي اگر فقط مدت كوتاهي در آشپزخانه
بوده و اطلاعات بسيار جزئي در مورد آشپزي داشته باشد، حتماً زردچوبه را
ميشناسد. زردچوبه از ريشه گياهي تهيه ميشود كه خيلي به زنجفيل شبيه است.
ريشه گياه را خشك و آسياب ميكنند تا پودر زردچوبه به دست آيد. اين ادويه
عمدتاً در هند و آسيا به عنوان طعمدهنده و رنگدهنده غذا استفاده ميشود.
رنگ آن زرد قهوهاي است. خواص زردچوبه در درجه اول به دليل وجود مادهاي به
نام كوركومين ميباشد. با توجه به خاصيت ضدالتهابي، زردچوبه در درمان
آرتروز، آرتريت و روماتوئيد بسيار مفيد است.