به گزارش خبرنگار پژوهشی ایسنا منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران، پژوهشی با هدف بررسی رابطه سبکهای مقابلهای شناختی رفتاری و انواع اختلال خوردن در دانشجویان دانشگاه توسط سودابه بساکنژاد، استادیار گروه روان شناسی بالینی از دانشکده علوم تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز و همکارانش انجام شد.
در این پژوهش توصیفی همبستگی، 200 نفر دانشجو از میان دانشکدههای مختلف دانشگاه شهید چمران اهواز به صورت تصادفی مرحلهای انتخاب شدند و بهمنظور سنجش انواع سبکهای مقابله اجتنابی از مقیاس سبکهای مقابله اجتناب اجتماعی شناختی و برای سنجش اختلال خوردن از آزمون بازخورد اختلال خوردن استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام انجام شد.
یافتهها حاکی از آن است که سبک مقابله اجتناب اجتماعی رفتاری با اختلال خوردن و زیر مقیاسهای آن یعنی رژیم غذایی، پرخوری و مهار دهانی رابطه مثبت معنیداری دارد و همچنین مقابله اجتناب رفتاری با مشکل پرخوری نیز رابطه مثبت معنی داری داشت. مقابله اجتناب اجتماعی شناختی با اختلال خوردن کلی و دو زیرمقیاس مهار دهانی و پرخوری رابطه دارد اما با رژیم غذایی رابطه معنیداری نداشت.
تحلیل رگرسیونی چندگانه نشان می دهد که از بین انواع سبکهای اجتنابی، سبک مقابله اجتناب اجتماعی بهترین پیشبینیکننده انواع اختلال خوردن است به طوری که اجتناب اجتماعی رفتاری می تواند 0.07 درصد واریانس خرده مقیاس رژیم غذایی،22 درصد واریانس پرخوری و 13 درصد واریانس مهار دهانی را تبیین کند.
طبق نتایج این پژوهش مبتلایان به اختلال خوردن از انواع سبکهای مقابله اجتنابی برای رویارویی با فشارهای روان شناختی استفاده میکنند و اختلال خوردن نیز نوعی سبک رویارویی با مشکلات زندگی است. سبک مقابله اجتنابی اجتماعی رفتاری بهترین پیشبینیکننده اختلال خوردن محسوب می شود.
شایان ذکر است این پژوهش در مجله علوم پزشکی دانشگاه مشهد منتشر شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر