نوشته : دكتر احمدرضا درستی متخصص تغذیه عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران
سندرم روده تحریك پذیر (IBS) یك بیماری نیست، بلكه یك سندرم (يک سری علایم و عوارض) شایع است كه شامل تغییر در حركت روده، افزایش حساسیت سیستم معدی- روده‌ای، و افزایش تأثیرپذیری احشاء از محرك‌های درونی و بیرونی می‌باشد.بيماری می‌تواند هر ناحیه از روده بزرگ را درگیر كند، اما به دليل عوارض IBS، بيشتر توجه بر روی كولون متمركز می‌شود. سندرم به طور معمول شامل یكی از 3 علامت اسهال، یبوست یا دردشكمی است، اما بیماران ممكن است تركیبی از همه اين علايم را داشته باشند. ناراحتی معدی- روده‌ای بعد از وعده‌های غذایی یا همراه با پریشانی‌های روانی– اجتماعی، نفخ، گاز، افزايش پاسخ معدی، كاهش حد آستانه ناراحتی‌های معمول معدی- روده‌ای و حركات غیرطبیعی روده در افراد مبتلا به IBS شایع هستند.
در IBS صدمه بافتی مشخص وجود ندارد، هیچ التهاب و درگیری ایمونولوژیكی هم وجود ندارد. در همه افراد مبتلا، سیستم عصبی- روده‌ای به وجود غذا، تركیب شیمیایی و مقدار آن حساس است و دستگاه معدی- روده‌ای انواع متفاوت پیام‌ها را از مغز و سیستم عصبی خودكار دریافت می‌كند. اشخاص مبتلا به IBS به بسیاری از این محرك‌ها بیش از حد عكس‌العمل نشان می‌دهند.
