موسير از خانواده سير است و طبيعتا مثل سير، خواص درماني قابل توجهي دارد. براي قضاوت در مورد ماست موسير بهتر است به خواص آنها به صورت جداگانه و البته به اختصار نگاه کنيم. ماست تهيه شده از شير کامل يا خامه گرفته هم ارزش غذايي قابل‌توجهي دارد و هم اثرات درماني بسيار گسترده‌اي را براي مصرف‌کنندگان باقي مي‌گذارد...ماست داراي ميکروارگانيسم‌هاي زنده بسيار ارزشمند و خدمتگزار است که بيشترين آنها را باسيلوس بلگاريکوس و در درجه بعدي استرپتوکوکوس ترموفيلوس تشکيل مي‌دهند که در صورت مصرف ماست، اين ميکروارگانيسم‌ها به دفع مخمرهاي رايج کمک مي‌‌کند. اين دو ميکروارگانيسم با توليد هيدروژن پراکسيد يا آب‌اکسيژنه مانع از رشد استافيلوکوک اورئوس مي‌شود. ضمنا افرادي که نسبت به لاکتوز يا قند شير عدم تحمل دارند، بهتر است از ماست استفاده کنند.
درباره موسير هم بايد بگويم که اين سبزي به‌صورت ترشي يا به صورت ماست موسير به مصرف مي‌رسد که اغلب به عنوان يک چاشني اشتها‌آور تلقي مي‌شود. خواص درماني متعددي را به موسير نسبت مي‌دهند. از جمله تقويت قدرت جنسي، افزايش دفع ادرار، التيام‌دهنده و ترميم‌کننده زخم‌ها و تسکين‌دهنده التهاب طحال و کبد. تاثير مثبت آن بر دستگاه اعصاب مرکزي، کاهش سردردهاي ميگرني، کمک به سيستم قلبي‌عروقي، کمک به کاهش چربي‌هاي خون و پيشگيري از تصلب شرايين و تنظيم فشارخون هم قابل توجه است. اصولا ماست موسير ملايم‌تر از سير و ماست بوده و به همين جهت بوي تند و تيز سير که ناشي از فرآورده‌هاي گوگردي سير مثل آليسين است را نداشته و از اين نظر مي‌توان بدون ايجاد مزاحمت (بوي بدتنفسي) براي ديگران استفاده کرد، به شرط اينکه، از ماست‌هاي مانده و پرچرب و خامه‌اي، ماست و موسير تهيه نشده باشد. البته شرط ما استفاده به جا و به اندازه است چون هر غذايي که ما اشاره مي‌کنيم، چه غذا باشد چه سم، نبايد مصرفش از حد تعادل خارج شود.
منبع:http://salamat.co
m
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر