گرم كردن و جوشاندن شيرهاي استريل، مي تواند از قدرت جذب كلسيم محلول در شير کاسته و پروتئين هاي شير را 20 تا 25 درصد منعقد و غيرقابل هضم كند.
به گزارش وب دا، كارشناس آزمايشگاه مواد غذايي دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، ضمن بیان این مطلب گفت: به طور معمول در شير پاستوريزه 10 تا 20 درصد و در شيرهای استريل 40 تا 60 درصد پروتئين هاي محلول در شير تخریب شده، هم چنین حرارت بالا اثر نامطلوبی روي برخي ويتامين هاي حساس به حرارت شير باقی می گذارد.
فریده میرزایی ادامه داد: نكته ديگر آن كه برخي فروشندگان به صرف آن كه شيرهاي استريل نياز به يخچال ندارند، آن ها را مقابل نور آفتاب نگهداري مي كنندکه تا حدودی روي طعم و مزه اين شيرها تاثير منفی گذاشته و از طرفی با نفوذ مواد موجود در بسته بندی شیر، ترکیبات آن مضر می شود.
وی با اشاره به دو روش ایجاد ماندگاری در شیر، تصریح کرد:
در روش پاستوريزاسيون، ميكروب هاي بيماري زا از بين رفته و ميكروب هاي عامل فساد، باقي مي مانند و در روش استريليزاسيون، به دليل درجه حرارت بالا، حجم زیادی از ميكروب هاي بيماري زا و عامل فساد موجود در شير نابود مي شوند.
وی اضافه کرد: مدت زمان ماندگاري شيرهای پاستوریزه در يخچال دو تا سه روز بوده و بعد از اين مدت، ميكروب هاي عامل فساد حتي در سرماي يخچال فعال مي شوند و شير را غير قابل مصرف مي كنند.
این كارشناس آزمايشگاه مواد غذايي دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، تصریح کرد: شیرهای استریل نیز اگرچه به مدت 6 ماه قابلیت نگهداری خارج از محیط یخچال را دارند، اما به محض بازكردن بسته بندي و تبادل هوايي، شبيه به ساير شيرهاي پاستوريزه شده و تنها به مدت دو روز مي توان آن ها را در یخچال نگهداری کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر