نوشته : مهديه رشيدي‌نيا زير نظر: دكتر احمدرضا درستي
با شروع فصل زیبای بهار، فروش میوه‌هایی نظیر گوجه سبز و چغاله بادام توسط میوه فروشان و همچنین فروشندگان دوره‌گرد رونق مي‌گیرد. این میوه‌ها دارای فواید و خواص بسیاری برای سلامتی ما هستند، اما اگر نشسته و آلوده باشند، احتمال ابتلا به بیماری‌های عفونی گوارشی از جمله حصبه و مسمومیت‌های غذایی را مطرح مي‌سازند.گوجه سبز
درخت کوتاه قدی با میوه‌های کوچک هسته‌دار است که رنگ میوه‌ها قبل از رسیدن سبز و طعمشان ترش است، اما پس از رسیدن آبدار و شیرین و مایل به رنگ زرد مي‌شوند. درختان گوجه سبز در نواحی معتدل بهترین رشد را دارند و در آب و هوای ملایم به رنگ‌های ارغوانی، قرمز، نارنجی، زرد و سبز روشن در مي‌آیند. آب و هوای سرد باعث ایجاد رنگ قهوه‌ای و ظاهر نامطلوب میوه گوجه سبز مي‌شود.
خواص مهم گوجه سبز
از مهم‌ترین خواص این میوه، خاصیت مسهلی و اشتهاآور بودن آن است که به خوبی شناخته شده است. همچنین اثرات منحصر به فرد آن شامل کاهش فشار خون و کلسترول خون، حذف رسوبات از خون و تنظیم عملکرد معدی- روده‌ای است. به علاوه اين ميوه زیاد کننده ادرار بوده و برای درمان ناراحتی‌های مجاری ادراری مفید است. گوجه‌سبز برطرف‌کننده عطش و خنک کننده نيز مي‌باشد.
این میوه اثرات قابل توجهی در جلوگیری از بیماری‌هایی مانند چربی خون بالا، پیری سلول و سرطان دارد. اسید بنزوئیک، ترکیبی است که خاصیت ضد میکروبی دارد. این ماده به طور طبیعی در گوجه سبز وجود دارد. همچنین بعضی از تحقیقات بیانگر خاصیت ضد قارچی و ضد باکتریایی این میوه هستند. گوجه سبز باعث تعادل اسید و باز در جریان خون مي‌شود، از این رو مي‌تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد. مطالعات نشان مي‌دهند که این میوه مي‌تواند در درمان تومورها موثر باشد. همچنین به دلیل وجود اسید اسکوربیک (ویتامین C)، برای افراد مبتلا به نقرس توصیه مي‌شود.
گوجه سبز به علت دارا بودن پیش ساز ویتامین A برای درمان شب‌کوری مفید است. در بیماری روماتیسم و تصلب شرایین هم خوردن گوجه سبز توصیه مي‌شود. همچنین اين ميوه مملو از ویتامین‌های B و C بوده و به همین جهت برای آرامش اعصاب مفید شناخته شده است.
نکات مهم در مصرف گوجه سبز
• زیاده‌روی در مصرف آن ممکن است که سبب دل درد و نفخ شود.
• خواص گوجه‌سبز نرسیده به علت داشتن اسیدهای مختلف بیشتر از میوه‌های رسیده است و در عوض نفخ آن هم بیشتر است. مصرف گوجه‌سبز آلوده سبب بروز مسمومیت‌های گوارشی مي‌شود.
• همچنین مصرف زیاد آن حالتی از حساسیت موقت را در دهان و دندان‌های مصرف کننده ایجاد مي‌نمايد.
نکات مهم در مصرف چغاله بادام
بسیاری از افراد معتقدند که این میوه‌ها «سرد» هستند و مصرف زیاد آنها موجب عوارضی از قبیل دل به هم خوردگی، تهوع، اسهال، سردرد و دل درد مي‌شود. در واقع گرد و غبار نشسته بر روی میوه‌ها حاوی بسیاری از میکروب‌ها است که موجب ایجاد عوارضی شبیه همان «سردی کردن» مي‌شود.
عموماً کودکان با دیدن این گونه میوه‌ها بر روی چرخ‌دستی‌ها که ظاهری تمیز و خیس دارند، به گمان اینکه این خوراکی‌ها توسط فروشنده تمیز شده‌اند آنها را خریده و بلافاصله با پاشیدن مقداری نمک آن را میل مي‌کنند. در حالی که این خوراکی‌ها اصولاً شسته و ضد عفونی نشده‌اند و آبی که بر روی آنها پاشیده مي‌شود صرفاً برای تازه و خوش منظره نگه داشتن آنها است.
برخی از این میوه‌ها تنها با آب جوی، چاه و دیگر آب‌های غیرخوراکی توسط فروشنده‌ها شسته شده و بنابراین فرد مصرف کننده را گرفتار بیماری‌های گوارشی و حتی بسیاری از بیماری‌های عفونی که تمام بدن را مبتلا کرده و عوارض جدی در پی دارند، مي‌نماید.
بیماری حصبه نوعی عفونت باکتریایی دستگاه گوارش ناشی از مصرف آب و مواد غذایی آلوده است که مي‌تواند افراد بی‌احتیاط را در کلیه سنین مبتلا کند و عوارضی از قبیل کاهش شدید آب و املاح بدن، سوراخ شدن روده‌ها، خونریزی دستگاه گوارش، عفونت استخوان و زردی را ایجاد کند.
مسمومیت‌های غذایی ناشی از باکتری‌هایی مثل باسیلوس سرئوس و استافیلوکوک اورئوس نیز از جمله بیماری‌هایی هستند که در اثر مصرف غذا و میوه آلوده فرد را مبتلا کرده و عوارض خود را به او تحمیل مي‌کنند.
همچنین چغاله‌هایی كه مقداری تلخی دارند حاوی مقدار بسیار كمي‌اسیدسیانیدریك و تركیبی از سم خطرناك سیانور هستند كه مصرف زیاد آن می‌تواند منجر به مسمومیت در مصرف‌كننده شود.
چغاله بادام
میوه درخت بادام در ابتدای رویش تا حدودی سفت بوده و قشر خارجی آن سبز رنگ و پوشیده از کرک ظریفی مي‌باشد. در داخل آن نیز روکشی قرار دارد که سفید و نرم بوده و مغز آبکی و نازک بادام را در خود نگهداری مي‌کند. به مرور پوسته‌های رویی و داخلی بادام سخت‌تر شده و مغز بادام نیز شکل نهایی خود را می‌يابد. از زمانی که میوه جوان است و هنوز رشد کامل نکرده و کال است، به آن چغاله بادام گفته مي‌شود.
خواص چغاله بادام
مواد مغذي ميوه كال و نارس بادام كمتر از ميوه‌هاي رسيده است و از نظر كلسيم، آهن و به طور كلي املاح معدني در سطح پايين‌تري قرار دارد. رسيده اين ميوه افراد را در برابر بيماري‌هايي چون پوكي استخوان، افزايش كلسترول، كم‌خوني و چسبندگي روده‌ها محافظت مي‌كند، اما تا وقتي كال است از اين ويژگي‌ها برخوردار نيست.
البته اين ميوه در صورت عدم افراط و رعايت برخي نكات بهداشتي فايده مهمي چون جلوگيري از گرفتگي عضلات دارد. در واقع ميوه سبز رنگي نظير چغاله بادام كه كال و نارس است سرشار از كلروفيل است. كلروفيل داخل بدن در مسير كانال گوارشي به جذب منيزيم كمك شاياني مي‌كند و از آنجا كه منيزيم براي كاهش گرفتگي عضلات نقش بسزايي دارد، خوردن متعادل آن مي‌تواند تا حدي در بهبود گرفتگي عضلات مفيد واقع شود.
از سوي ديگر اين نوبرانه تركيباتی دارد كه وجود آنها در معده مانع آسيب رسيدن به بافت معده و بروز سرطان معده مي‌شود.
منبع: دنیای تغذیه ش 120
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر