كودكان ، شير مادر را خيلي بهتر از ديگر انواع شير، جذب مي كنند. شير انسان داراي PUFA
بيشتر ، سديم كمتر و نسبت مناسب پروتئين است. شير انسان 5/1 برابر بيشتر
از شير گاو داراي لاكتوز است؛ در نتيجه ، پروتئين آن بهتر جذب مي شود. در
مقايسه ، شير گاو نسبت به شير انسان داراي 2 برابر پروتئين و باقيمانده
است.
شير انسان داراي 1 ميلي گرم آهن در ليتر با ميزان جذب 49% مي باشد. صرفنظر از دريافت بالا ، ظرفيت كلسترول شير انسان mg/dl 23-15 مي باشد.نسبت پروتئين سرم شير مادر (Whey) به
كازئين 80:20 ، خيلي مرغوب تر از بسياري از فرمولاي مخصوص كودك مي باشد.
شير مادر بهتر هضم مي شود و آنتي بادي هاي بسيار زيادي نسبت به شير گاو
فرمولا دارد. شير انسان باعث حفاظت معده و روده نوزاد در مقابل درد شديد ،
بيماري هاي تنفسي ، عفونت گوش Beaudry et al 1995) ) و آلرژي ( Saaring and Kajosaari 1995) مي شود .
فلور ميكروبي نوزادان تغذيه شده با شير مادر معمولاً لاكتوباسيلوس است ، ولي نوزادان تغذيه شده با فرمولا اشرشيا كلي مي باشد.
زناني كه HIV
مثبت هستند نبايد شير خود را به نوزادانشان بدهند. به استثناي كشورهاي
جهان سوم ، كه ميزان مرگ و مير نوزادان ناشي از عدم تغذيه با شير مادر در
آنجا فراوان است.
دليل ديگر عدم شير دادن به نوزاد وقتي است كه مادر الكل مصرف مي كند ، يا تحت شيمي درماني قرار دارد( انجمن ديابت امريكا 1993) .
زنان
را بايد براي شير دادن طولاني مدت تشويق نمود. آنها مي توانند تا سن 1
سالي به نوزادن خود شير بدهند. اين مدت زماني است كه بايد براي از شير
گرفتن نوزادان كامل شود. حجم شير در يك مادر خوب تغذيه نشده كاهش
مي يابد. مادراني كه فرزندان اول خود را بدنيا آورده اند و با شير خود
فرزندانشان را تغذيه مي كنند نبايد در اين مدت سعي بر كاهش سريع وزن داشته
باشند.
كادر
درماني بيمارستان مادران را به مداومت شيردهي ترغيب مي كنند. دادن شير خشك
به نوزادان در بيمارستان ، دادن بسته هاي حاوي فرمولا به مادران در هنگام
ترخيص از بيمارستان ، جدا نگه داشتن نوزادان از اطاق مادر براي بيش از 60%
مدت زمان حضور در بيمارستان ، و قرار ندادن نوزاد بر روي سينه مادر در چند
ساعت اول زندگي ، به نظر ميرسد داراي اثرات نامطلوبي در طول مدت شير دهي
داشته باشد.( Wright et al 1996)
رژيم غذايي و توصيه هاي تغذيه اي
در 6 ماهه اول ، افزايش دريافت تا 500 کیلو کالری بيشتر از مقدار توصيه شده روزانه RDA براي سن ؛ در 6 ماهه دوم استفاده از 400 كيلو كالري بيشتر از RDA
براي سن مورد توجه قرار میگیرد؛ توصيه ها ممكن است متفاوت باشند، زيرا
وزن بارداري ، سطح فعاليت و ميزان افزایش وزن در هر شخص متفاوت است (Stone Neuhauser 1996).
به نيازهاي ويژه بزرگسالان يا زنان مسن تر از 35 سال توجه كنيد. از اينرو نيازهاي انرژي و مواد مغذي متغيير خواهد بود.
افزايش دريافت پروتئين مادر به ميزان 15 گرم (يا تقريباً 65 گرم براي ميانگين سني ).دريافت منابع پروتئيني HBV (پروتئين با ارزش بيولوژيكي بالا) را تشويق كنيد.
دريافت منابع غذايي ويتامين ها و املاح را تشويق كنيد. دريافت كلسيم بايد حداقل mg1200 در روز باشد.افزايش ويتامين B كمپلكس (ويتامين B6 و تيامين ) و ويتامين هاي A و C
بايد در رژيم غذايي طرح ريزي شود. براي زناني كه از رژيم غذايي نامناسب
برخوردارند و يا مبتلا به بيماري هاي مزمن هستند ممكن است به دريافت مكمل
ها احتياج شود.
افزايش دريافت مايعات .
منع مصرف الكل مگر آن كه پزشك اجازه داده باشد.
در مورد ويتامين D اگر دريافت مادر كم يا كودك به مقدار كم در معرض نور مستقيم نور خورشيد قرار گرفته باشد، به مقدار كافي مورد نياز است.
در مدت زمان بيشتر از 3 ماه اگر كاهش وزن مادر بيش از اندازه بود بايد دريافت كالري مادر افزايش يابد.
زناني كه از رژيم گياه خواري تبعيت مي كنند ، ممكن است به مكمل هاي روي ، كلسيم ، ويتامين D يا ويتامين B12 نياز يابند.همچنين ممكن است مقدار كارنيتين اين رژيم كم باشد.
منبع: http://fakouchaki.blogfa.com/cat-10.aspx
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر