Persimmon
خرمالو احتمالا بومی چین بوده وبعد وارد ژاپن شده و سپس به کشورهای دیگر نیز وارد شده.
خرمالو میوه ملی ژاپن است.
نام خرمالو ترکیبی است از دو واژه خرما و آلو.
از لحاظ طعم دو نوع گس و غیر گس دارد.
در جنگل های شمال ایران این میوه می روید.
خواص خرمالو:
میوه خرمالو سرشار از ویتامین های آ - ب - ث است.
مواد معدنی آ ن شامل کلسیم - گوگرد - آهن - فسفر - منیزیوم و پتاسیم است.
و حاوی مقدار زیادی پکتین است که فیبر محلول در آب است
بنابراین باعث کاهش چربی خون می شود.
بعضی از انواع آن تانن دارد.
تانن متراکم در میوه خطر ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی فشارخون بالا
دیابت و .. را کاهش می دهد.
مطالعات در ژاپن نشان می دهد که پوست خرمالو حاوی فیتو شیمیکالی ست که
احتمالا سلول را در برابر آسیب اکسیداتیو مربوط به پیری محافظت می کند.
خاصیت آنتی اکسیدان میوه خرمالو بالاست و با زغال اخته و توت فرنگی قابل مقایسه است.
دیگر خواص خرمالو:
خرمالو پکتین دارد و هرچه برسد پکتین آن کمتر می شود.
خرمالو یک میوه اسیدی است.
و دارای اسیدهای مالیک -تارتاریک و اسید سیتریک است.
این اسیدها باعث جذب بهتر آهن و روی در بدن می شود.
خرمالو رنگدانه پلی فنولیک دارد.
فوائد خرمالو:
خرمالو بسیار خاصیت دارد و فواید زیادی دارد.
از جمله باعث تسریع رشد کودکان می شود.
برای زهکشی کبد و کلیه مفید است.
برای کم خونی مفیدست.
خرمالو و هسته آن کاربرد طبی و درمانی مخصوصا در طب چینی دارند.
مصرف خرمالو:
خرمالو بهترست با معده پر مصرف شود .
خوردن خرمالو به عنوان دسر بعد از غذا به هضم بهتر غذا نیز کمک می کند.
زیرا اسید معده را زیادتر کرده و به هضم غذا کمک می کند.
خرمالو کالری زیادی دارد بنابراین در مصرفش نباید زیاده روی کرد.
طبع خرمالو گرم است بنابراین از این لحاظ نیز باید محتاط بود.
کاربرد:
بهترین راه مصرف آن خوردنش به صورت خام است.
همچنین می توان آن را در سالاد-سالادهای میوه-تارت و شیرینی و کوکیز به کار برد.
مربا و مارمالاد و ترشی نیز می توان از آن تهیه نمود.
به عنوان طعم دهنده ماست نیز می توان به کاربرد.
هم چنین خشک شده آن را در آجیل ها می توان مصرف کرد.
اگر خرمالو نارس باشد پس از چیدن آن ها را می توان برای تسریع در رسیدن در کنار سیب درختی قرار داد.
منبع: http://www.funshad.com/archive
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر