نگاه متخصص فارماکوگنوزي/دکتر محمدحسين صالحي سورمقي/ استاد دانشکده داروسازي دانشگاه تهران
بادمجان گونه‌هاي مختلفي از نظر شکل، رنگ و اندازه دارد و بيشتر به رنگهاي سفيد، سبز، بنفش و سياه است. بعضي از بادمجان‌ها تقريبا کروي و برخي بسيار درازند. مزه آن تقريبا تلخ است اما با پختن، اين تلخي كاهش پيدا مي‌کند...
اگر بادمجان را ورقه‌اي ببريد و به آن نمک بزنيد و پس از مدتي بشوييد، تلخي‌اش به ميزان قابل‌ملاحظه‌اي گرفته خواهد شد.
معمولا حين سرخ‌كردن، بادمجان، مقدار زيادي روغن به خود مي‌گيرد، براي کاهش جذب روغن، نمک زدن به آن مي‌تواند موثر باشد.
بهترين نوع بادمجان براي استفاده در غذا، بادمجان تازه و کم دانه است که بر اثر ماندن زياد پلاسيده نشده باشد.
در بيشتر نقاط دنيا به خصوص نواحي آسيا از جمله ايران، غذاهاي متنوعي مانند کشک بادمجان، ميرزاقاسمي و خورش از بادمجان تهيه مي‌شود. شايد بتوان گفت متنوعترين غذاها از بادمجان در هند تهيه مي‌شود و به همين دليل در برخي نواحي اين كشور به آن «سلطان سبزي‌ها» مي‌گويند.
نتايج تحقيقات در برزيل نشان مي‌دهد برخي از انواع بادمجان کاهش‌دهنده کلسترول خون است. يکي ديگر از خواص بادمجان، غيرفعال کردن راديکال‌هاي آزاد است که مي‌تواند در پيشگيري از سرطان موثر باشد.
بادمجان ترکيبي به نام «آلکالوييد نيکوتين» دارد كه مقدار آن در مقايسه با سيگار بسيار ناچيز است و هر 9 کيلوگرم اين سبزي تقريبا معادل يک نخ سيگار نيكوتين دارد.
مصرف اين سبزي ممكن است در برخي افراد باعث بروز حساسيت‌هاي دهاني يا پوستي شود. گزارشي در سال 2008 ميلادي نشان مي‌دهد حدود 10 درصد هندي‌ها به بادمجان حساسيت دارند که در 4/1 درصد افراد، اين حساسيت 2 ساعت بعد از مصرف بروز مي‌كند. عامل اين حساسيت نيز نوعي پروتئين است.
مهم‌ترين خواص بادمجان، ضدتصلب?شرايين، آنتي‌اکسيدان، ضدباکتري، ضدنفخ، کاهش‌دهنده پرفشاري خون، خوابآور، محرک و تشديدکننده گواتر بودن آن است. با توجه به اينکه بادمجان در گروهي از سبزي‌ها جاي مي‌گيرد که آلکالوييدهاي سمي دارند، بهتر است قبل مصرف، در آب و نمک خيسانده و خوب پخته شود تا به اين ترتيب مقداري از اين تركيب‌ها هنگام حرارت ديدن کاهش پيدا کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر