
بيوتين يكي از ويتامينهاي B كمپلكس و تركيبي
از اتصال تتراهيدروتيوفن و حلقه هاي اوريدو با يك زنجيره جانبي اسيد
والريك است. با اتصال كووالان به آپوآنزيم, گروه پروستتيك (بيوسيتين) تشكيل
ميشود. اين عمل با تشكيل يك پيوند آميدي با استفاده از زنجيره جانبي اسيد
والريك و گروه 4 ـ آمين ليزين در آپوآنزيم همراه است. تشكيل بيوتين توسط
هولوآنزيم سنتتاز تسهيل ميشود. واكنشهاي كربوكسيلاسيون وابسته به ATP
توسط هولوآنزيمها (مثل استيل COA, پروپيونيل COA, متيل كروتونيل COA,
ژرانوئيل COA و پيرووات كربوكسيلاز) تسهيل ميشوند. اين آنزيمها در سوخت و
ساز كربوهيدرات, پروتئين, كلسترول و اسيدهاي چرب دخالت دارند. واسطه مركزي
در اين واكنشها آنزيم N كربوكسي بيوتينيل است. بخشي از ذخيره اين ويتامين
در كبد است.
جذب اين ويتامين در قسمت ابتدايي روده باريك،
توسط مكانيسم انتقال فعال وابسته به سديم صورت ميگيرد. باكتريهاي روده
با سنتز بيوتين در تامين نياز بدن، نقش دارند. تجربيات باليني نشان داده
اند كه اين ويتامين در قسمت انتهايي كولون نيز جذب ميشود. جذب آن از
غذاهاي مختلف به طور قابل ملاحظه اي متفاوت است, اما به طور متوسط تقريباً
50% بيوتين غذا جذب ميشود.
فعاليت طبيعي هالوآنزيم سنتاز و بيوتينيداز
(آنزيمي كه هيدروليز شاخه هاي بيوتين را از گروه w– آمين ليزين تسهيل
ميكند) براي متابوليسم بيوتين ضروري است. بنابراين, محتمل است كه باز گردش
اين ويتامين از يك آپوآنزيم به ديگري ضروري است. بيوتينيداز همچنين اسيد
ليپوئيك را از گروه اپسيلون ـ آمين ليزين هيدروليز ميكند. محصول اصلي دفعي
اين ويتامين, بيوتين آزاد است. دفع ادراري و مدفوعي از دريافت رژيمي آن
بالاتر است كه منعكس كننده بيوسنتز فلور روده اي است.
RDA و تداخلات
مقدار مشخصي براي دريافت پيشنهاد نشده است.
دريافت روزانه كافي و مطمئن تقريباً kcal 1000/50 ميكروگرم برآورد ميشود.
سفيده خام تخم مرغ حاوي گليكوپروتئين آويدين است كه به دليل پيوند با اين
ويتامين مانع جذب آن ميشود.
منابع غذايي خوب بيوتين جگر, برنج با پوسته و
تخم مرغ است. ساير منابع شامل دانه ها, گل كلم, نخود و ساردين هستند.
بيوتين به شكل آزاد در غذاهاي گياهي و به شكل تركيبي در غذاهاي حيواني يافت
ميشود.
اندازه گيري بيوتين با استفاده از ايزوتوپها
و روشهاي ميكروبيولوژي, رايجترين روش ارزيابي وضعيت تغذيه اي بيوتين
است. ميزان آن در خون و ادرار متغير است. ميزان طبيعي بيوتين در خون pg/ml
500-200 است. مقدار كمتر از pg/ml 100 ميتواند نشانه كمبود باشد. محدوده
طبيعي دفع ادراري آن از 6 تا بيشتر از 100 ميكروگرم در 24 ساعت است.
كمبود بيوتين به علّت فقر غذايي, نادر است.
كمبود تجربي بيوتين منجر به درماتيت, ريزش مو, آتروفي پرزهاي زبان, تغيير
رنگ غشاي مخاطي, درد عضلاني, سوزن سوزن شدن و هيپركلسترولمي و غيرطبيعي
بودن الكتروكارديوگرام ميشود. برخي علائم و نشانه ها در افرادي كه تخم مرغ
خام ميخورند و در بيماراني كه به مدت طولاني دوز بالاي آنتيبيوتيك مصرف
ميكنند, مشاهده شده است.
محلولهاي تغذيه اي پيراروده اي كه به مدّت
طولاني (بيش از 8 هفته) استفاده ميشوند, بايد حاوي بيوتين باشند. كمبود
بيوتين به تجويز 300 ميكروگرم در روز از اين ويتامين در مدّت چندين روز
پاسخ ميدهد. كمبود هولوآنزيم سنتتاز, اختلال متابوليكي مادرزاد و نادري
است كه با علائم اريتماتوس, استفراغ مداوم و اختلال در عملكرد ايمني شناخته
ميشود. ثابت ميكاليس (km) اين آنزيم در بيماران, 500 برابر بالاتر از
افراد طبيعي گزارش شده است. فعاليت همه كربوكسيلازها در اين بيماران پايين
است.
كمبود بيوتينيداز نيز اختلال مادرزادي نادري
است كه منجر به تاخير در تكامل نوروموتور, نيستاگموس, هيپوتوني, اختلال در
عملكرد ايمني, كتوز و انباشته شدن لاكتات در بافتها ميشود. در اين
بيماران, فعاليت بيوتينيداز پلاسما پايين است, امّا فعاليت كربوكسيلازها
طبيعي است.
كمبود هولوآنزيم سنتتاز و بيوتينيداز به دوز
100-10 ميكروگرم بيوتين در روز پاسخ ميدهد. مقادير بيش از 10 ميكروگرم در
روز در درازمدّت در انسان مسموميت ايجاد نميكند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر