اين ويتامين ضد بيماريهاي غدد چربي بوده و يك عامل كاهش دهندة چربيهاي بدن محسوب ميشود كه داراي خاصيت به حركت درآوردن چربيها، محافظت از كبد، جلوگيري از تجمع چربيها در آن و تخريب آنها ميباشد. اين ويتامين به ويتامين J بسيار نزديك ميباشد و در برخي موارد تحت عنوان قديمي ويتامين B7 با آن اشتباه گرفته ميشود.
كاربردهاي درمانی:
اين عنصر يك داروي فسفاتة جايگزين كننده و تقويت كنندة سيستم اعصاب و تغذيه ميباشد. بنابراين ، ويتامين I را در رابطه با تمام بيماريهايي كه مربوط به نارسايي استرهاي فسفري ارگانيكي در رژيم غذايي باشند، يا بيماريهايي نظير موارد زير به كار ميبرند: جذب و تحليل ناقص اين استرها به خاطر دوران نقاهت، كار فكري بيش از حد، بارداري يا شير دادن، كند شدن رشد، حالات ناراحتيها عصبي و افسردگي (خصوصاً ناراحتيهاي رواني سالخوردگان)، بياشتهايي، كند ذهني، اختلال در چربي خون، ناراحتيهاي متابوليكي چربيها (خصوصاً كار بيش از حد كبد و بيماريهاي غدد چربي كبد)، بيماريهاي مربوط به خونريزي، كند ذهني و نارس بودن نوزادان، كم خوني مربوط به كمبودها.
همچنين آن را در رابطه با ناراحتيهايي كه بر اثر مصرف سولفاميدها ايجاد ميشود نيز توصيه ميكنند، زيرا ويتامين I در اينگونه حالتها مانند يك ضد سولفاميد واقعي عمل ميكند. علاوه بر آن، اين عنصر منبسط كنندة عروق مغزي و فعال كنندة جريان خون است كه در رابط با آرتريواسكلروز، آترواسكلروز، نارسايي شرياني و وريدي محيطي، آرتريت، بيماريهاي وريدي- واريسي و پس از ابتلاء به فلبيت، اكروسيانوز، مورمور شدن، سرمازدگي، طاسي، ريزش مو، افزايش بيش از حد كلسترول در خون، سيزورها، انفاركتوس و فلج نيمة بدن، برخي از انواع آسم وضعف رودهاي، آنژين صدري، تهوع ناشي از استونمي، هپاتيتهاي سمي- عفوني، كم خونيهاي مربوط به كمبود و... به كار ميرود.
منابع:
ويتامين I را در منابع ذخيرهاي گياهان (غدههاي زيرزميني، دانههاي غلات و غيره) و گندم، قلب، اسفناج، شير، مخمر آبجو، ذرت، ملاس نيشكر، سويا، ماست و مسلماً در غلات جوانه زده ميتوان يافت.
مقدار مصرف:
آن را در داروخانهها به عنوان ديلكس پال، اينوزيتول- كولين، متيكول، كالئون نيسيت (كه در اين مورد به عنوان يك منبسط كنندة عروق و فعال كنندة گردش خون ضمن تنظيم متابوليسم ليپيدها عمل ميكند)، اينوزيتوكلسيم، فيتين، فوسبيوز، فيتوكلسين، وژفوس و... عرضه ميكنند.
ويتامين I به صورت قرص، گرانول و غيره موجود بوده و مقدار تجويز آن 50/0 تا 2 گرم در روز ميباشد.
در اكثر اين داروها (متيكول، متيونين- اسنوزيتول- كولين و...) چندين ويتامين خصوصاً ويتامينهاي I و J كه خيلي به يكديگر نزديك هستند مخلوط ميشوند
منبع:http://www.daneshebadansazi.blogfa.com/post-86.aspx
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر