ال کارنیتین یک امینو اسید غیر ضروری است که به طور طبیعی در تمام سلولهای
بدن یافت میشود و البته در سلولهای عضلانی وجود دارد و بدن به خودی خود قادر به ساخت ان است.هنوز هم توافق نظر قطعی بین کارشناسان برای پذیرفتن ال کارنیتین به عنوان یک امینو اسید وجود ندارد و برخی از انها به عنوان ویتامین
btیاد میشود در حقیقت شباهت ساختمانی این ماده به امینو اسیدها باعث شده تا میان امینو اسیدها طبقه بندی شود.
و فعالیت ان در بدن بیشتر شبیه ویتامینها است و در سنتز پروتئین نقشی ایفا نمیکند.
قسمتی از نیاز بدن به ال توسط کبد و کلیه با تغییری که در ساختار اسید امینه های به نامهای
لیزین و متیونین با کمک اهن و نیاسین و ویتامینهای c b1 b6 ایجاد میکنند تامین میشود.
و بخش دیگر از طریق گوشت و منابع حیوانی موجود در غذاها.
چربیها در خون به صورت اسیدهای چرب موجود هستند که سرنوشت انها یا یا ذخیره شدن در
سلولهای چربیاست یا به عنوان یک منبع انرژفی در میتوکندریهای سلولهای بدن ما به صورت
atp
در انتظار سوزانده شدن.مطلوب این است که چربیها ذخیره شدن سوزانده شود.
اسیدهای چرب برای رسیدن و وارد شدن به میتوکندری احتیاج به یک ناقل دارند
که همین جا ال کارنیتین وارد میشود .
ال کارنیتین در سلولها ماانند یک اسب کوچک نجیب است که دنبال سوار خود میرود
او را پشت خود مینشاند و در محل پیاده میکند.
بدون این اسب های کوچک اسیدهای چرب فقط در سلولهای ما ذخیره میشدند.بدون این که زماانی از انها به عنوان یک منبع انرژی استفاده شود .
به این ترتیب ال کارنیتین یک ماده ی مهم حمایت کننده از سیستم تولید انرژی سلولهای بدن از چربیهاست .حال اگر الکارنیتین کافی در زمان نیاز در دسترس عضلات نباشد از انجایی که این بافت دیگر قادر به سوزاندن چربی نیست برای جبران این نقض پروتئین خود را تجزیه میکند.
و مانند هیزم انها را میسوزاند!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
مصرف بیشتر ال کارنیتین=افزایش سوخت چربی؟
این مطلبی است که حرفه ای ها هم در ان اشتباه میکنند ال کارنیتین فقط مسول نقل و انتقال اسیدهای چرب به میتوکندری سلول است نه ان را میسوزاند و نه ان را تجزیه می کند. بنابر این کاملا ساده لوحانه است که مکمل های ال کارنیتین رو با هدف
بالا بردن بردن تجزیه و سوخت چربی استفاده کرد.
چه فایده دارد که اسب های کوچک اماده و سرگردان هستند که سوارشان را به جایی ببرند اما سواری در کار نیست و یا مقصدی پذیرای انها نیست.
زمانی میتوان از کمک ال کارنیتی استفاده کرد که و سوخت و ساز چربی را زیاد کرد که بتوان بدن را تحریک به ازاد سازی اسیدهای چرب از چربی کرد به طوری که به مقدار لازم اسید های چرب در خون وجود داشته باشد دوما واقعا بتوان ان اسیدهای چرب را سوزاند یعنی تحرک و فعالیت ورزشی صورت پذیرد.
برای این که بتوان اسیدهای چرب را به عنوان انرژی سوزاند باید مقدار اکسیژن کافی در دسترس سلولها باشد .
با این تمرین شدید وزنه عضلات جهت تامین انرژفی فرست کافی برای بدست اوردن اکسیژن ندارند و هر چه دستشان میاد
به هر ترتیبی میسوزانند(در تمرین غیر هوازی) اما در فعالیتهایی مانند شنا دوچرخه سواری و فوتبال عضلات جهت تامین انرژفی زمان لازم را در اختیار دارند و عجله ی ای برای سوزاندن مواد انرژی زا نیست.
به همین دلیل هم مقدار کافی اکسیژن در دسترس سلولها قرار میگیرد و انها میتوانند از اسیدهای چرب به عنوان منبع انرژی
استفاده کنند.به همین دلیل هم مصرف ال کارنیتین در زمان تمرین سنگین پرورش اندام در دوران حجم کاملا بیفایده هست .
به نظر میرسد در پروش اندام هیچ وقت لازم به استفاده از ال کارنیتین نیست خوب اما جیب کارخانه های تولید کننده را کی پر کند .
به هر حال هر کسی پول اضافی دارد و نمیخواهد از قافله ی مصرف کنندگان ال کارنیتین عقب بماند و حتما میخواهد ال را امتحان کند میتواند ان را در یک تا دو گرم ال را قبل از تمرین ایروبیک یکجا مصرف کند یا در سه دوز منقسم در طول روز.
تنها نکته ی مثبت این مکمل این است که در دوزهای بالای این هیچ عوارضی دیده نشده !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
نکته ی بسیار مهم در زمان تهیه ی ال کارنیتین دقت به ال کارنیتین بودن ان است د-کارنیتین و د-ال کارنیتین مواد سمی
ازمایشگاهی هستیند که نباید خورده شوند.
منبع:http://www.parsianforum.com/archive/index.php/t-27930.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر