نوشته : آسیه حسن زاده مدرس دانشگاه جامع علمی
جو با نام علمي«Hordeum vulgare» گیاهی است علفی و یکساله که ارتفاعش بسته به انواع مختلف آن، تا یک متر میرسد. برگهای آن متناوب، باریک و دراز به رنگ سبز تیره میباشند. جو که بیش از دوازده هزار سال پیش شناخته شده، بومی آسیای غربی و آفریقای غربی است كه به سرعت در نواحی مدیترانه منتشر شد. اين گياه از آغاز پيدايش انسان و احتمالا قبل از گندم کشت میشده و هنوز یکی از غذاهای عمده انسان به شمار میرود، در ايران، جو در گیلان، آذربایجان، اصفهان، لرستان، خوزستان و به عبارت ديگر، در همه جای كشورمان به طور وسیعی کشت میشود.
ترکیبات شیمیایی جو
جو حاوی انواع پُلی‌ساکاریدها، نظیر نشاسته و دکسترین است. گیاهک جوانه جو حاوی ترکیبات روغنی، از جمله اسیدهای چرب (شامل: اسید استئاریک، اسید پالمتیک، اسید اولئیک و اسید لینولئیک) میباشد. بنابراین از نظر مواد غذایی، بین دانه جو و دانه‌‌های در حال رشد و جوانه‌زده اين گياه تفاوت عمدهای وجود دارد. جدول زير مواد موجود در 100 گرم جو را نشان میدهد. جو به طور معمول به سه صورت در بازار عرضه میشود. 1- جوي پوست نگرفته که هنوز سبوس آن جدا نشده است. 2- جوي پوست‌کنده که پوست آن گرفته شده است. 3- جوي سفید که پوست و سبوس آن گرفته شده و به نام «جوي مرواریدی» معروف است.
خواص درمانی جو
جو از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک و دارای خواص دارویی فراوانی است. بقراط، پدر علم پزشکی غرب، جو را براي درمان بیماری‌‌های حاد به کار میبرده است. دم‌‌کرده جو هنوز به نام «چای هیپوکرات» معروف است. مطالعات اخیر نشان میدهند که مواد تشکیل‌دهنده جو، خاصیت درمانی دارند. جو همچنین عملکرد درمان‌‌های طبیعی را تسهیل و بهبود میبخشد.
جو دارای مقادیر بالایی فسفر است و بنابراین برای تقويت اعصاب و فعالیت‌‌های ذهنی بسیار مفید مي‌باشد.
جوشانده جو داروی خوبی برای مبتلایان به تب، کمخونی، سوءهاضمه و همچنين تخفیف درد است. براي تهيه جوشانده، 20 گرم جو را در یک لیتر آب به مدت 7 ساعت به صورت ملایم حرارت دهید.
جو برای افراد مبتلا به نقرس نيز مفید است و کلسترول خون را نیز کاهش میدهد.
دانه‌‌های جو به دلیل داشتن نوعی آلکالوئید به نام «هوردنس»، مقوی قلب هستند و به بهبود تنگی نفس نیز كمك مي‌كنند.
ماءالشعیر یا آب جو برای درمان سل، زخم‌‌های ریوی و سردرد مفید است.
جو خاصیت ضدالتهابی دارد و در تقويت سیستم ایمنی بدن و بهبود التهابات حفره دهان تا حدی موثر است.
همچنين خاصیت ملین دارد و در موارد ابتلا به بیماری‌‌های گوارشی؛ لوزالمعده، صفرا، مجاری ادراری و عفونت‌‌های مخاطی بسیار مفید و موثر است.
گلوتن موجود در جو، مادهای نرم، سازگار و آرامبخش بوده و به علت آبدار بودن رفع عطش مي‌كند و سبب انقباض عضلانی، اضطراب و تورم شکم هم نمیشود.
در طب سنتی، جو ماده محرک برای تولید شیر در زنان شیرده میباشد. در سایر زنان نیز باعث تعادل هورمونهای طبیعی بدن و تولید استروژن میشود که رشد سالم سینه را به همراه دارد. در شماره بعد نشريه به ادامه مطلب مي‌پردازيم.
مواد موجود در 100 گرم جو
وزن ترکیبات
م11گرم آب
م8گرم پروتئین
م78گرم مواد نشاستهای
م3ميلي‌گرم کلسیم
م189ميلي‌گرم فسفر
م2ميلي‌گرم آهن
م3ميلي‌گرم سدیم
م160ميلي‌گرم پتاسیم
م12ميلي‌گرم ویتامینB1
م5ميلي‌گرم ویتامین B2
م3ميلي‌گرم ویتامینB3
منبع: دنیای سلامت ش 86
ترکیبات شیمیایی جو
جو حاوی انواع پُلی‌ساکاریدها، نظیر نشاسته و دکسترین است. گیاهک جوانه جو حاوی ترکیبات روغنی، از جمله اسیدهای چرب (شامل: اسید استئاریک، اسید پالمتیک، اسید اولئیک و اسید لینولئیک) میباشد. بنابراین از نظر مواد غذایی، بین دانه جو و دانه‌‌های در حال رشد و جوانه‌زده اين گياه تفاوت عمدهای وجود دارد. جدول زير مواد موجود در 100 گرم جو را نشان میدهد. جو به طور معمول به سه صورت در بازار عرضه میشود. 1- جوي پوست نگرفته که هنوز سبوس آن جدا نشده است. 2- جوي پوست‌کنده که پوست آن گرفته شده است. 3- جوي سفید که پوست و سبوس آن گرفته شده و به نام «جوي مرواریدی» معروف است.
خواص درمانی جو
جو از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک و دارای خواص دارویی فراوانی است. بقراط، پدر علم پزشکی غرب، جو را براي درمان بیماری‌‌های حاد به کار میبرده است. دم‌‌کرده جو هنوز به نام «چای هیپوکرات» معروف است. مطالعات اخیر نشان میدهند که مواد تشکیل‌دهنده جو، خاصیت درمانی دارند. جو همچنین عملکرد درمان‌‌های طبیعی را تسهیل و بهبود میبخشد.
جو دارای مقادیر بالایی فسفر است و بنابراین برای تقويت اعصاب و فعالیت‌‌های ذهنی بسیار مفید مي‌باشد.
جوشانده جو داروی خوبی برای مبتلایان به تب، کمخونی، سوءهاضمه و همچنين تخفیف درد است. براي تهيه جوشانده، 20 گرم جو را در یک لیتر آب به مدت 7 ساعت به صورت ملایم حرارت دهید.
جو برای افراد مبتلا به نقرس نيز مفید است و کلسترول خون را نیز کاهش میدهد.
دانه‌‌های جو به دلیل داشتن نوعی آلکالوئید به نام «هوردنس»، مقوی قلب هستند و به بهبود تنگی نفس نیز كمك مي‌كنند.
ماءالشعیر یا آب جو برای درمان سل، زخم‌‌های ریوی و سردرد مفید است.
جو خاصیت ضدالتهابی دارد و در تقويت سیستم ایمنی بدن و بهبود التهابات حفره دهان تا حدی موثر است.
همچنين خاصیت ملین دارد و در موارد ابتلا به بیماری‌‌های گوارشی؛ لوزالمعده، صفرا، مجاری ادراری و عفونت‌‌های مخاطی بسیار مفید و موثر است.
گلوتن موجود در جو، مادهای نرم، سازگار و آرامبخش بوده و به علت آبدار بودن رفع عطش مي‌كند و سبب انقباض عضلانی، اضطراب و تورم شکم هم نمیشود.
در طب سنتی، جو ماده محرک برای تولید شیر در زنان شیرده میباشد. در سایر زنان نیز باعث تعادل هورمونهای طبیعی بدن و تولید استروژن میشود که رشد سالم سینه را به همراه دارد. در شماره بعد نشريه به ادامه مطلب مي‌پردازيم.
مواد موجود در 100 گرم جو
وزن ترکیبات
م11گرم آب
م8گرم پروتئین
م78گرم مواد نشاستهای
م3ميلي‌گرم کلسیم
م189ميلي‌گرم فسفر
م2ميلي‌گرم آهن
م3ميلي‌گرم سدیم
م160ميلي‌گرم پتاسیم
م12ميلي‌گرم ویتامینB1
م5ميلي‌گرم ویتامین B2
م3ميلي‌گرم ویتامینB3
منبع: دنیای سلامت ش 86
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر