چغندر - لبو



چغندر ریشه‌ مغذی است که بر دو نوع می‌باشد. یک نوع آن چغندر معمولی و به رنگ قرمز (لبو) بوده و نوع دیگر آن چغندر قند است که به رنگ زرد روشن می‌باشد. 

ترکیبات چغندر
چغندر دارای مواد قندی، مواد ازته، املاح معدنی از جمله فسفر، کلسیم، منیزیم، پتاسیم، آهن و ویتامین‌های A، C،
ویتامین‌های گروه  (B1، B2، B3 و B9) و مقادیر اندکی چربی و پروتئین است. شایان ذکر است که در طب سنتی چغندر را در دسته مواد غذایی با طبع گرم و تر قرار داده‌اند.

خواص غذایی لبو
شیره چغندر خون را تصفیه کرده و جریان خون را بهبود می‌بخشد و به ساختن گلبول‌های قرمز خون کمک می‌کند. لبو به دلیل داشتن آهن، ویتامین C و اسید فولیک می‌تواند از بروز کم‌خونی پیشگیری کند. مصرف روزانه 100 گرم لبو تقریبا تامین کننده 50 درصد از اسید فولیک روزانه است.
چغندر به دلیل داشتن فیبر فراوان خاصیت کاهندگی کلسترول خون را دارد و در درمان و پیشگیری از یبوست موثر است.
حاوی اسید فولیک بوده و بنابراین برای بیماران قلبی- عروقی و زنان باردار مناسب است.
ادرار آور بوده و املاحی که در شیره چغندر وجود دارد، یک پاک کننده بسیار عالی برای کبد، کلیه و کیسه صفرا محسوب می‌شود.
چغندر برای درمان التهاب مثانه، بواسیر و بیماری‌های پوستی بسیار مفید است.
تقویت کننده بدن مي‌باشد، بنابراین برای کودکان، سالمندان و بیماران در دوره نقاهت مفید است.
به دلیل مقادیر فراوان ترکیبات آنتی‌اکسیدانی از جمله لیکوپن برای بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مفید است و می‌تواند از بروز سکته قلبی و سرطان جلوگیری کند.
به کاهش فشار خون کمک می‌کند.
لازم به ذكر است كه لبو در برخی افراد سبب ایجاد نفخ و دل پیچه می‌شود.

بتائین، مهم‌ترین ریز مغذی موجود در لبو
بتائین از مهم‌ترین ترکیبات شیمیایی موجود در لبو است که در بدن تجزیه نشده و دفع می‌شود. رنگ قرمز لبو نیز به دلیل وجود بتائین می‌باشد.
بتائین یکی از عوامل موثر در پیشگیری از بیماری‌های قلبی‌ـ عروقی است. از طرفی مصرف لبو به دلیل کاهش درصد هموسیستئین، سبب کاهش ابتلا به بیماری‌های قلبی می‌شود. این ترکیب، از کبد در مقابل ابتلا به بیماری‌های مختلف به ویژه تجمع چربی در کبد محافظت می‌کند. از سوی دیگر وجود این ترکیب مانع از کاهش غیرطبیعی ترشح اسید معده شده و نوعی نقش تنظیم‌کننده عملکرد غدد ترشح‌کننده اسید معده را بر عهده دارد.
 بتائین موجود در لبو باعث تنظیم عملکرد آنزیم‌ها، کمک به تشکیل ساختار پروتئین‌ها، تنظیم میزان آب موجود در سلول‌های بدن و ممانعت از «پلاسمولیز» می‌شود.
از طرفی با تنظیم میزان آب درون و برون سلولی، واکنش‌های شیمیایی سلول‌ها را نیز کنترل می‌کند. وجود بتائین سلول‌ها را در مقابل استرس‌های اسموتیک محیطی و قرار گرفتن در معرض حرارت بالا کنترل کرده و سلول‌ها را از این تغییرات در امان می‌دارد.

منبع: http://www.zendegionline.ir/inside.php?page=magnum&numid=258&cat=17&articleid=5457

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر