بر اساس یافته های جدید، مصرف
روزانه آسپیرین میتواند سرعت کم شدن فعالیت مغزی را در زنان سالمندی که در
معرض خطر ابتلا به امراض قلبی-عروقی هستند، کاهش دهد.
طی یک تحقیق حدود ۵۰۰ زن که سنشان بین ۷۰ تا ۹۲
سال بود، به مدت پنج سال تحت نظر قرار گرفتند. از لحظه شروع تا پایان
تحقیق، تست سنجش ظرفیت ذهنی و روانی بر روی آنان انجام شد.گزارش این تحقیق که توسط محققان سوئدی انجام شده، در نشریه BMJ Open منتشر شده است.
دکتر سیلکه کِرن، یکی از نویسندگان این گزارش گفت:"برخلاف کشورهای دیگر، سوئد وضعیت منحصر بفردی دارد. چون در آن کشور، روال مرسوم این نیست که به زنانی که در معرض ابتلا به بیماریهای قلبی و سکته هستند، آسپیرین تجویز شود. معنایش این است که ما در تحقیقمان یک گروه خوب را برای مقایسه کردن در اختیار داشتیم."
زنان مورد اشاره در آن تحقیق، تحت یک آزمون ویژه سنجش وضعیت روانی (به اختصار MMSE) قرار داشتند. این تستها، ظرفیت عقلانی و فکری هر فرد را مورد بررسی قرار میدهند و شامل سوالاتی درباره تشخیص موقعیت زمانی و مکانی او می شوند. مثلا از او پرسیده میشود: "امروز چندم است؟" یا "امروز ما کجا هستیم؟". همچنین برای تست میزان تجسم هندسی فرد، از او خواسته می شود که به عنوان مثال دو پنج ضلعی تو در تو را ترسیم کند.
خود درمانی ممنوع
اما همان گزارش نشان می دهد با آنکه آسپیرین باعث کندی روند کاهش قابلیت ادراک در زنانی می شود که ریسک حمله قلبی یا سکته در آنان بالاست، ولی تاثیری در جلوگیری از پیشرفت دمانس (زوال عقل) در زنان - بطور عام – ندارد.دکتر سایمون ریدلی، رئیس مرکز تحقیقات آلزایمر در بریتانیا گفت:"نتایج آن گزارش اطلاعات جالبی را در زمینه اهمیت سلامتی قلب و عروق بر ادراک انسان، در اختیار میگذارد. ولی ما با اصرار از مردم میخواهیم که به هیچ وجه به منظور جلوگیری از دمانس، دست به خود درمانی با آسپیرین نزنند.
دکتر کرن گفت: "به طور کلی این گزارش، برتری خاصی را از بابت تاثیر آسپیرین بر درصد ابتلا به دمانس در گروه زنان مورد تحقیق نشان نمیدهد و نتیجه تحقیقات قبلی نیز از بابت تاثیرگذاری بالقوه داروهایی مانند آسپیرین بر دمانس، منفی بوده اند."
او اضافه کرد: "ما چیزی را درباره خطرات ناشی از مصرف روزانه آسپیرین در بلندمدت نمی دانیم. مثلا ممکن است خطر ایجاد زخم و خونریزیهای جدی، بر فایده های آن بچربد. باید در این زمینه بیشتر کار شود. ما زنان مورد اشاره در این تحقیق را به مدت پنج سال دیگر تحت نظر قرار خواهیم داد."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر