بیش
از یک‌سوم مردم آمریکای شمالی از ابتلا به کبدچرب رنج‌می‌برند. این
بیماری‌می‌تواند منجر به بروز التهاب‌کبد، سیروز و سرطان‌کبد شود.
ذخیره‌شدن مقادیر زیاد چربی در کبد بطور معني‌داری ریسک ابتلا به دیابت،
حملات‌قلبی و مغزی، چاقی، برخی از انواع سرطان و نهایتا مرگ زودرس را
افزایش می‌دهد.
بر
اساس تحقیقاتی که در مجله تغذیه کلینیکی آمریکا به چاپ رسید محدودکردن
کربوهیدرات در کم‌کردن چربی کبد بسیار موثرتر از کم‌کردن کالری دریافتی یا
میزان چربی است.
هجده
نفر در این آزمایش مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد از برنامه غذایی
کم‌کالری یا از برنامه غذایی کم‌کربوهیدرات پیروی می‌کردند. بعد از دو هفته
نتایج MRI نشان داد کسانی‌که از برنامه غذایی کم‌کربوهیدرات استفاده می‌کردند مقادیر بیشتری از چربی کبد‌شان از دست دادند.
چرا کبد چرب موجب بروز بیماری می‌شود؟
چرب‌شدن
کبد گیرنده‌های انسولین را غیر فعال می‌کند در نتیجه قند خون افزایش
می‌یابد و موجب می شود پانکراس مقادیر زیادی انسولین وارد خون نماید.
انسولین قند را به تری‌گلیسیرید تبدیل می‌نماید که این کار موجب بروی کبد
چرب می‌شود. ادامه این چرخه موجب افزایش میزان چربی‌بدن(چاقی)، قند خون
(دیابت)، سطح بالای انسولین و تری گلیسیرید (عامل بروز سکته) و التهاب
(عتامل بروز سرطان و انواع بیماری) می‌شود.
بدن چگونه از کربوهیدرات‌ها استفاده می‌کند؟
کربوهیدرات‌ها
در واقع قندهایی هستند که بصورت تکی، دوتایی، هزارتایی و میلیونی در کنار
هم قرار می‌گیرند. یک ماده کربوهیدراتی قبل از آنکه بخواهد وارد خون شما
بشود باید به یک شکر ساده تبدیل شود. از میان انواع قندها تنها 4 نوع
(فروکتوز، گلوکوز، مانوز و گالاکتوز) می‌توانند از سیستم گوارشی شما وارد
قسمتی از جریان خون‌تان بشوند که به کبد می رود. بعد از ورود به کبد تنها
گلوکز می‌تواند از کبد خارج‌شده و به جریان عمومی خون وارد شود.
مانوز
و گالاکتوز سریعا در کبد شما شکسته‌شده و امکان ورود به جریان عمومی خون
را پیدا نمی‌کنند. فروکتوز نیز به گلیکوژن تبدیل می‌شود. گلیکوژن فرم
ذخیره‌ای مواد قندی در کبد است. به هر صورت بدن انسان تا حد خاصی می‌تواند
گلیکوژن را در خود ذخیره نماید. بعد از این حد مقدار اعظم فروکتوز به نوع
خاصی از چربی به نام تری‌گلیسیرید تبدیل می‌شود. اگر مقدار زیادی
تری‌گلیسیرید در کبد ذخیره شود فرد دچار کبد چرب می‌شود.
چگونه می‌توان فهمید بیش از اندازه فروکتوز مصرف می‌کنید؟
* وقتی قسمت اعظم چربی‌ها در شکم‌تان ذخیره می‌شود.
* وقتی تری‌گلیسیرید، انسولین و قند خون تان شروع به افزایش می‌کنند.
* وقتی HDL یا کلسترول خوب خون‌تان کاهش پیدا می‌کند.
چگونه متوجه وجود کبد چرب می‌شوند؟
هنگامی‌که تری‌گلیسیرید از 150 بالاتر برود و هموگلوبین A1C یا هموگلوبینی که قند به آن چسبیده است بالای 5.7 باشد.
میزان C-peptide که معین‌کننده میزان انسولین تولید‌شده در بدن شما از 1.9 نانوگرم در دسی‌لیتر یا 0.63 نانومول در لیتر بیشتر بشود.
کلسترول خوب یا HDL
تان از 40 کمتر باشد و نتیجه سونوگرافی کبدتان بروز آسیب کبدی را نشان
دهد. پزشکتان حتما به شما خواهد گفت که دچار سندرم متابولیک شده و در معرض
مرگ زودرس هستید.
اگر دل‌تان نمی‌خواهد چنین چیزی بشنوید باید:
1 . استفاد از نوشیدنی‌های شیرین را بجز در ورزش‌های شدید یا طوالانی‌مدت قطع نمایید.
2 . آب میوه و شکر معمولی به همان میزان که HFCS یا شیره ذرت حاوی فروکتوز غنی‌شده که در بسیاری از نوشیدنی‌های تجاری شیرین یافت می‌شود آسیب‌رساننده تلقی می‌شوند.
3 . استفاده از غذاهای حاوی آرد را کم‌کنید.
4 . مقادیر زیاد سبزیجات، حبوبات، مغزها و انواع توت را مصرف نمایید.
5 . وزن‌تان را کم کنید.
۶ . از آنجایی که کبدچرب احتمال بروز حمله قلبی را افزایش می‌دهد پس از کسب اجازه از پزشکتان ورزش را آغاز نمایید.
۷ . ویتامین D3 خون‌تان را بالاتر از 75 نانومول در لیتر نگهدارید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر