عدم مصرف آب با غذا

 پدران ما ، بطور تجربي به بعضي از مسايل علمي پي برده بوده اند و از آنجايي كه ميدانستند  بسياري از مردم نه علم آن را دارند تا اين نكات را بفهمند و نه اگر بفهمند رغبتي به اجرايي براي اين احكام ايجاد كنند .
آنها را با مقدسات مذهبي و يا اعتقادات ملي عامه مردم گره ميزدند. يكي از اين نمونه ها اعتقادي قديمي   بيان ميدارد :
((آب را در سفره بگذارند شمر به آب ميرسد ))
اين دانشمندان اين واقعيت علمي كه خوردن آب به همراه غذا از هضم درست غذا جلوگيري ميكند را درك كرده بودند و براي ايجاد ضمانت اجرايي ، اين امر با به آب رسيدن شمر مربوط كردند . اينگونه ، هر كس اين قضيه را ميشنيد براي آنكه شمر - لعنته ا...عليه - به آب نرسد از آوردن آب بر سر سفره خودداري ميكرد. اينگونه هم به نوعي پا بستگي خود را به دين را نشان ميداد وهم بدون آنكه خود بداند سلامت خود و خانواده اش را تامين ميكرد. 

1 - صادق هدايت ، نيرنگستان ، احكام عمومي ، ص 66 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر