(sesame)گیاهی است یکساله از تیره چلیپائیان به ارتفاع ۰/۵ تا ۰/۷ سانتی متر و طول ان تا یک متر هم می رسد .دارای برگ هایی به صورت متقابل در سمت انتهای ساقه و گل های منفرد به رنگ سفید یا سرخ میوه ان شبیه کپسول و محتوی دانه های ریز به رنگ سفید و قهوهای یا سیاه است.دانه های کنجد را به صورت بو داده یا خام می خورند و روی نان هم می ریزند و بسیار مقوی است .
روغنی که از کنجد گرفته می شود طعم ان شیرین است و در پختن غذا و شیرینی به کار می رود .دانه کنجد دارای مواد معدنی مانند مس منیزیم کلسیم الومینوم کرم کلرورسدیم سیلیس اهن فسفر نیکل و ماده پروتئینی مهم لیزین و هورمون نباتی (لیستسن)و چربی و ۶۰ درصد روغن می باشد.این گیاه بسیار مفید میتواند خستگی فکری را کاهش دهد
و همچنین بهترین غذا برای کسانی است که دارای کارهای فکری می باشند. اگر هنگام خواندن کتاب احساس خستگی کردید کافی است مشتی کنجد بو داده میل کنید تا خستگی شما برطرف شود همچنین دانش اموزان و دانشجویان می توانند در شب های امتحان از این اکسیر بسیار مفید استفاده نمایند.لیستین این گیاه یک نوع چربی حاوی فسفر است که وجود ان برای اعصاب و نسوج نهایت ضرورت را دارد و مغز و غدد بدن انسان نیاز زیادی به ان دارند حتی تقویت حافظه انسان نیز نیاز زیادی به این ماده دارد ۲۸ درصد مغز را لیستین تشکیل میدهد و مغز انسان بیش از سایر حیوانات از این ماده دارد لذا سر موفقیت بشر در تمدن و پیشرفتها مرهون همین لیستین است.که قوت جوانی و صحت مزاج به انسان میبخشد .در تسهیل تفکر عمل ان تحسین امیز است.مقدار خوراک طبی ان برای هر نفر معمولی ۱۵ گرم است.البته در خوردن ان نباید زیاده روی شود زیرا دیر هضم است و افراط در خوردن باعث خارش اعضا و مولد بد بوئی دهان و سردرد .خنثی کننده زیان های احتمالی ان عسل و یا بو دادن ان قبل از خوردن است
منبع:http://fakouchaki.blogfa.com/cat-20.aspx
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر