میوه‌های خشك از دیرباز در میان ایرانیان و در مراسم آیینی و مذهبی كاربرد فراوان داشته است. در تمام جشن‌های ایران باستان میوه خشك در كنار دیگر اقلام در سفره قرار می‌گرفته. در مراسم «سدره‌پوشی» در آیین زرتشت كه به مناسبت رسیدن به سن بلوغ (15 سالگی) انجام می‌شود، در وسط سالن یا اتاقی كه قرار است این مراسم در آن برگزار شود، سفره بزرگی پهن كرده و در چهار گوشه آن چهارچراغ یا شمع روشن می‌كنند. درمیان سفره نیز یك مجمر آتش، یك ظرف پر از لبان، صندل، چوب عود و سایر گیاهان خوشبو، یك سینی پر از میوه‌جات خشك شامل پسته، بادام، گردو، قیسی، سنجد، برگه زردآلو و نارگیل كه مقداری نقل و شیرینی روی آن پاشیده شده و زرتشتیان آن را لرك می‌گویند هم وجود دارد.
برای خشك كردن میوه‌ها دو روش وجود دارد یكی از طریق دستگاه‌های خشك كردن سبزیجات و میوه‌ها كه در اندك زمانی به میوه خشك دست پیدا می‌كنیم و دیگری از روش طبیعی یعنی خشك كردن میوه‌ها روی شوفاژ یا حتی روی میز آشپزخانه. البته این كار در فصل زمستان امكان‌پذیر است اما در فصل تابستان ممكن است میوه‌ها قبل از خشك شدن گندیده شوند.اگر همیشه ظرفی پر از میوه خشك روی میز داشته باشیم، به تنظیم وزن خود نیز كمك می‌كنیم.جدا از تمام مواردی كه برشمردیم، خشك كردن میوه زنده نگه داشتن رسمی باستانی نیز هست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر