"ویتامین B۱" یا
"تیامین" برای آزاد کردن انرژی از چربی‌ها، پروتئین‌ها و کربوهیدرات‌ها
مورد نیاز است. این ویتامین، اعمال متابولیکی مختلفی را در سیستم اعصاب، سلول‌های
خونی و عضلات انجام می‌دهد. این ویتامین برای رشد بچه‌ها و باروری در بزرگسالان
ضروری است.
نقش ویتامین B۱:
§
برای
افراد عصبی، نگران و مضطرب بسیار مفید است.
§
توانایی
مغز را زیاد می‌کند.
§
به
سوء هاضمه کمک می‌کند.
§
برای
عملکرد صحیح قلب بسیار مفید است.
منابع خوب ویتامین B۱ عبارتند از برنج قهوه‌ای
، تخمه آفتاب گردان، نخود، جو، لوبیا، نان‌های سبوس دار ، مغزها، لبنیات و گوشت
قرمز.
علائم کمبود ویتامین B۱ عبارتند از احساس
خستگی و کم اشتهایی، یبوست، عصبی بودن، سوء هاضمه، سردرد، گیجی، کمبود وزن ، ضربان
قلب و زود رنجی.
اگر کمبود ادامه داشته باشد گرفتگی
ماهیچه ساق پا ، درد و سنگینی در ساق پا ،گرمی پا، خواب رفتن و بی حس شدن انگشتان
دست و پا احساس می‌شود. در صورتی که در این مرحله متوجه کمبود این ویتامین نشویم،
فرد دچار بیماری بری بری و همچنین سندرم ورنیکه کورساکف((Wernicke-Korsakoff می‌شود و اگر در این
مرحله فرد بیمار درمان نشود، می‌میرد.
علائم هشدار دهنده بری بری: کمبود اشتها،
گیجی، درست راه نرفتن ، بیماری قلبی و ادم.
علائم هشدار دهنده سندرم Wernicke-Korsakoff : دوبینی، کمبود
حافظه و رفتارهای غیرعادی.
"سیر" و "پیاز" حاوی
ماده‌ای به نام "آلانین" می‌باشند که موجب جذب این ویتامین در بدن می‌گردد.
برخلاف آنها سوسیس و کالباس دارای سولفور دی اکسید می‌باشند که از جذب ویتامین B۱ در بدن جلوگیری می‌کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر