سرخالو (Lychll) میوه ای است که پوست آن سرخ و چرم مانند و تیغ تیغی و
شبیه توت فرنگی است. قسمت خوراکی آن سفید، شفاف، سفت و آبدار است. این میوه
استوایی به وفور در جنوب چین، جنوب تایوان، شمال ویتنام، اندونزی، فیلیپین
و هند کشت می شود.لازم به ذکر است این میوه تا جایی که ما اطلاع داریم در
ایران وجود ندارد و قصد ما از بیان خاصیت این میوه، آشنایی بیشتر خوانندگان
با خواص میوه های مختلف است که طی سفرهای خود ممکن است اسم آن را بشنوند و
همچنین انگیزه ای باشد برای واردکنندگان تا در کنار وارد کردن انواع و
اقسام لوازم لوکس و تزئینی، توجهی هم به محصولات گیاهی و زیست محیطی سایر
نقاط دنیا داشته باشند.
▪ این میوه در افزایش انرژی بدن کمک می کند.
▪ حال عمومی فرد را بهبود می بخشد.
▪ سرخالو غنی از ویتامین c است و نسبت به پرتقال ۴۰ درصد ویتامین c بیشتری دارد.
▪ میزان بتاکاروتن در این میوه نسبت به آن چه که در هویج وجود دارد، بیشتر است.
▪ این میوه خاصیت ادرارآور دارد و برای سیستم گوارشی نیز مفید است.
▪ اسیدهای چرب اشباع نشده موجود در آن در جذب بتاکاروتن کمک می کند.
▪ این میوه از لخته شدن خون و از آسیب های شدید سلول ها پیش گیری می کند و در بیماران قلبی احتمال سکته را ۵۰ درصد کاهش می دهد.
▪ سرخالو منبع خوب کربوهیدرات و فیبر است.
▪ دانشمندان معتقدند این میوه یکی از بهترین منابع آنتی اکسیدان است.
▪ چینی ها از خواص این میوه برای بهبود بیماری خونی کمک می گیرند.
▪ این میوه درد را تسکین می دهد.
▪ فلاوانوئید موجود در آن، مانع رشد سلول های سرطانی به خصوص سرطان سینه می شود.
▪ از آن جایی که این میوه سرشار از ویتامین c است، برای سرماخوردگی، تب و گلودرد مفید می باشد.
منبع: روزنامه خراسان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر