برای نخستین بار اسم طالبی در اروپا در سال ۱۳۸۸ میلادی به وسیله وایکلیف برده شده که از آن به عنوان میوه خوراکی یاد شده است . به نظر متخصصان طبقه بندی گیاهی ناحیه اصلی و منبع اولیه طالبی و خربزه به شکل کنونی کشور ایران و قفقاز و کشورهای همسایه ایران است . نظریه دیگر دانشمندان طبقه بندی گیاهی بر این است که گونه های مختلف در آسیا و آفریقا به طور مجزا پدیدار گشتند . نظر هوکر بر این است که گونه و رقم های اهلی طالبی و خربزه از یک رقم وحشی به نام Cucumis trigonus که در ایران نیز موجود است به وجود آمده است . این گونه در ایران و هندوستان و از آنجا به مالایا تا نواحی شمال استرالیا می روید . حال در چه لحظه ای از تاریخ طالبی و خربزه معمولی پدیدار گشته اند معلوم نیست .
مطالعه تحقیقات موجود نشان می دهد مراکز ثانوی طالبی و خربزه در هندوستان ، ایران ، جنوب روسیه و چین بوده است . برای نمونه ژن عامل مقاومت به بیماری سفیدک طالبی اکثراً در نمونه هایی که از هندوستان جمع آوری شده دیده شده است .
دکاندول معتقد بود که مرکز اولیه طالبی و خربزه آفریقاست . زیرا که چندین شکل مختلف این گونه ها در آفریقا مشاهده شده است و به عنوان گونه مجزا تشخیص داده شده اند .نادین عقیده دکاندول را تأیید کردکه این رقم های وحشی والدین اولیه رقم های اهلی کنونی هستند ، زیرا اینها درکشورهایی دیده شده اند که فاصله بین آنها بسیار زیاد است ، مانند نواحی جنوب آسیا و مناطق حاره . در حقیقت اختلاف آب و هوا و دما باعث به وجود آمدن این رقم ها گشته است .
کمبوزه نیز میوه کال و نارس میوه‌هایی نظیر خربزه ، طالبی و گرمگ است که گرد و کروی به رنگ سبز تیره مایل به نقره ای و دارای گوشتی ترد و لطیف با بوی خوش و مزه ای ملایم مانند خیار می باشد که بیشتر در فصول بهار و تابستان وجود دارد .
کمبزه ، کنبزه ، کالک و کمبیزه از دیگر اسامی کمبوزه است.
" بزک نمیر ، بهار می‌آد ؛ کمبوزه با خیار می‌آد. " ؛ ضرب المثل مشهوری در مورد کمبوزه است.
کمبوزه در بسیاری از موارد ، خواص میوه رسیده خود را داراست.
منبع؛ http://rezamandegar.blogfa.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر