چه اندامي متناسب است؟

نوشته  : دكتر احمد ساعدي 
سال‌ها پيش در كشور آمريكا، كمپاني بيمه عمر به نام متروپوليتن بسيار علاقه‌مند بود كه در مورد طول عمر افراد تحقيق نمايد. اين كمپاني معتقد بود كه صرفه اقتصادي شركت بيمه‌اي‌‌اش در اين است كه افرادي را بيمه عمر نمايد كه طول عمر بيشتري دارند (و حق بيمه طولاني‌ مدت پرداخت مي‌نمايند). به همين دليل از متخصصان سلامت دعوت نمود تا در مورد اين سوال «كه چه كساني طول عمر بيشتري دارند» تحقيق نمايند. بعد از تحقيقات چندين ساله فراوان پاسخ اين سوال چنين بود: افرادي كه لاغرتر هستند طول عمر بيشتري دارند. تا آن زمان باور عمومي اين بود كه افرادي كه چاق‌تر يا فربه‌تر هستند سالم‌تر هستند، به همين علت نيز فربه بودن يك امتياز به شمار مي‌رفت. از آن زمان به بعد، افراد تمايل به كاهش وزن داشته و افرادي كه لاغرتر هستند سالم‌تر به شمار مي‌روند.

كدام اندام متناسب است؟
بايد توجه داشت كه در سلامت بدن موارد بسيار زيادي دخيل است و تنها لاغر بودن ملاك سلامت نمي‌باشد و موضوع اينكه چه كس سالم‌تر است بسيار پيچيده‌تر از آن است كه گفته شود تناسب اندام يعني لاغري. طبيعي است كه امروزه افراد به دلايل زيبايي‌شناسي علاقه‌مند هستند كه تا حد امكان در محدوده سالم وزن قرار گيرند، ولي هميشه اين سوال باقي است كه چه اندامي متناسب است. بايد در نظر گرفت كه تركيب و موقعيت استخوان‌ها، عضلات و بافت چربي عمده‌ترين مواد مؤثر در شكل گرفتن اندام افراد مي‌باشد. نقش استخوان‌ها در اين است كه جثه را شكل مي‌دهد، طول و پهناي استخوان‌ها بسيار تعيين كننده هستند. بلندي قد و بزرگ بودن استخوان‌ها عمده تشكيل‌دهنده يك جثه بزرگ مي‌باشد. در مورد عضلات بايد ذكر شود كه توزيع و حجم عضلات نيز بسيار مهم است. عضلات بايد بسيار سالم و با توزيع حجمي متناسبي در بدن قرار گيرند. براي مثال عضلات پا در صورتي كه به خوبي تقويت شده باشند، مي‌توانند تناسب پاها را شكل دهند و مانند اينها. 

توزيع بافت چربي در بدن
بافت چربي متغيرترين مؤلفه مؤثر بر اندام ما است. بطوري كه مي‌توان آن را تغيير داد. در مورد بافت چربي بايد توجه نمود كه علاوه بر مقدار بافت چربي، توزيع آن در بدن نيز بسيار مهم است. مقدار و اندازه بافت چربي توسط تعادل انرژي بدن قابل تغيير است و همگان در مورد آن اطلاع دارند، ولي در مورد توزيع چربي در بدن لازم است كه مواردي چند را ذكر نماييم. مهم‌ترين مطلب در مورد چگونگي توزيع چربي در بدن اين است كه بپذيريم چگونگي اين توزيع عمدتاً ارثي است. يعني اينكه چربي در شكم، پهلوها، پاها (پايين تنه)، باسن و يا در پشت شانه‌ها تجمع يابد كاملاً ارثي است. براي مثال بسياري از افراد در هنگام دريافت انرژي بالا، پايين تنه‌شان چاق‌تر مي‌شود، در صورتي كه بسياري چاقي بالاتنه را تجربه مي‌نمايند. اينكه به لحاظ سلامتي كدام نوع از چاقي‌ها مضرتر‌ مي‌باشد به كنار، به لحاظ زيبايي‌شناسي نيز جاي بحث دارد. 

چاقي يا لاغري موضعي
برخي از افراد زيبايي اندام را لاغري بسياري از اندام‌ها و فربه بودن برخي ديگر از اندام‌ها مي‌دانند. براي مثال، بيشتر خانم‌ها علاقه‌مند هستند كه پاها و شكم كم‌چربي داشته باشند، ولي توزيع چربي در صورت و سينه‌هاي‌شان كم نشود. به همين دليل بسياري از افراد به بحث لاغري‌ها و يا چاقي‌هاي موضعي روي مي‌آورند كه از نظر متخصصان سلامت و زيبايي بسيار بحث‌برانگيز است. انواع روش‌هاي متعددي وجود دارد كه باعث لاغري برخي از اندام‌ها مي‌شود، در صورتي كه بافت‌هاي ديگر را لاغر ننمايد. البته بايد دقت نمود كه تمام تغييرات اتفاق افتاده در اندام‌ها با استفاده از اين روش‌ها (مانند ماساژ، ساكشن و مانند اينها) كوتاه‌مدت بوده و بافت چربي در اين اندام‌ها دوباره تشكيل خواهد شد (مگر اينكه دريافت چربي و انرژي روزانه محدود شود).

رژيم لاغري يا چاقي موضعي وجود ندارد
مطلب بسيار مهم اينكه هيچ نوع رژيم غذايي قادر نيست چربي‌ها را به صورت موضعي كاهش يا افزايش دهد، بنابراين ممكن نيست كه ما رژيم غذايي داشته باشيم كه براي مثال شكم فرد را كوچك نمايد، ولي صورت را فربه‌تر نمايد. در صورتي كه رژيم كاهش وزن (محدود از نظر انرژي) دريافت شود تمام چربي‌هاي بدن با هماهنگي و به صورت موزون كاهش خواهند يافت. البته كاملاً طبيعي است كه بافت‌هايي كه چاق‌تر هستند و چربي بيشتري دارند، مقدار بيشتري چربي از دست خواهند داد. يكي از مهم‌ترين راهكارهايي كه باعث كم‌شدن بافت چربي بدن و در عين حال عدم تغيير صورت مي‌شود، پيروي از يك رژيم كاهش وزن به همراه فيبر و آب فراوان مي‌باشد. اين رژيم علاوه بر اينكه بافت‌هاي چاق را لاغر مي‌نمايد، باعث احتباس آب در بافت‌هايي مانند صورت شده و آنها را شاداب‌تر مي‌كند. 

منبع: دنیای تغذیه  ش۱۲۱

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر