نوشته : نازلی نمازی
انبه با نام علمي Mangifera indica ، مهمترین عضو خانواده Anacardiacea ميباشد. منشا این میوه، شمال شرقی هند است. در بیشتر کشورهای گرمسیر مانند آفریقا به طور وسیعی کشت ميشود.
این میوه گرمسیری طبع گرم و خشک دارد، تاکنون بسیاری از خواص درمانی آن به اثبات رسیده است. نه تنها میوه انبه، بلکه برگ، ریشه و حتی پوست درخت انبه نیز دارای خاصیتهای درمانی زیادی ميباشد.
میوه انبه:
میوه انبه غنی از ویتامین، املاح معدنی و ترکیبات آنتی اکسیدانی ميباشد. این میوه حاوی مقادیر بالایی از فیبر است که برای افرادی که مقدار فیبر کمي نسبت به میزان مورد نیاز در روز استفاده میکنند مفید ميباشد. اين ميوه فقیر از کلسترول و چربی اشباع است که برای سلامتی بدن مضر ميباشند.
انبه به دلیل وجود 1990 واحد بينالمللي بتا-کاروتن، برای تقویت بینایی و حفظ سلامت دندان، پوست، استخوان، غشای مخاطی و بافتهای نرم بدن بسیار مفید ميباشد.
انبه و بيماران ديابتي:
این میوه حاوی اندیس گلایسمي بالایی است که در نتیجه مصرف آن انسولین بالا رفته و سبب ورود گلوکز به سلول ميشود، بنابراین مصرف آن در بیماران دیابتی چندان توصیه نميشود.
آهن انبه:
از آنجا که آهن موجود در گیاهان از نوع غیر هم است، مصرف همزمان ویتامین C در جذب رودهای آهن ميتواند مفید واقع شود. با توجه به اینکه انبه در کنار آهن حاوی ویتامین C و بتا-کاروتن ميباشد، بنابراین ميتواند جذب آهن را افزایش دهد. اتصال بتا-کاروتن با آهن در روده مانع اتصال فیتات به آهن غیرهم شده و از کاهش جذب آهن جلوگیری ميکند.
پتاسيم زياد و سديم كم:
مقادیر بالای پتاسیم در برابر مقادیر کم سدیم سبب اهمیت این میوه در بیماران دچار پر فشاری خون شده است، اما وجود این مقدار پتاسیم در انبه سبب شده که برای افراد مبتلا به نارسایی کلیه مناسب نباشد.
پيشگيري و بهبود بيماريها:
انبه به دلیل این ترکیبات آنتی اکسیدانی و فیبر بالا از سرطان کولون پیشگیری ميکند.
ترکیبی بنام mangiferin در انبه سبب کاهش التهاب شده و باعث بهبود عملکرد قلبی ميشود. از آنجا که میزان کاروتنويیدها در انبه با رسیدن افزایش ميیابد، نقش حفاظتی در برابر سیستم ایمنی افزایش پيدا ميكند.
انبه برای افرادی که دوره نقاهت خود را ميگذرانند و یا در کودکان کم اشتها مناسب است. آب انبه برای افزایش تمرکز و تقویت حافظه موثر ميباشد.
از دیگر فواید انبه ميتوان به رفع عطش، لطافت پوست، خوشبو کردن دهان، بهبود سرفه، سردرد، تقویت مثانه، کلیه و معده اشاره کرد.
گل:
طبع سرد و خشک دارد و در رفع اسهال مناسب است.
پوست درخت انبه:
خاصیت ضد میکروبی دارد. 1 قاشق چایخوری پوست درخت انبه کوبیده شده 2 بار در روز در درمان اسهال (به دلیل وجود 18-15 درصد تانن) موثر است. در صورت غرغره کردن نيز برای گلودرد مناسب ميباشد.
برگ:
جوشانده برگ انبه در کاهش قند خون در بیماران دیابتی و كاهش تری گلیسیرید موثر است. همچنين به کاهش ریزش مو و بهبود التهاب كمك ميكند.
برگ خشک شده و پودر شده انبه برای دفع سنگ کلیه مفید بوده و در بهبود محل سوختگی موثر است.
افزايش قدرت ايمني:
بتا-کاروتن سبب افزایش فعالیت سلولهای سیستم ایمنی ميشود، بنابراین براي سالمندان، کودکان و زنان باردار مناسب است. از جمله ترکیبات آنتیاکسیدانی دیگر ميتوان به کوئرسیتین و سایر فلاوونوئیدها اشاره کرد.
کوئرسیتین و گالیک اسید موجود در انبه ميتواند از بروز عفونتهای ویروسی و رشد تومورهای بدخیم پیشگیری کند.
منبع: دنیای تغذیه ش 112
این میوه گرمسیری طبع گرم و خشک دارد، تاکنون بسیاری از خواص درمانی آن به اثبات رسیده است. نه تنها میوه انبه، بلکه برگ، ریشه و حتی پوست درخت انبه نیز دارای خاصیتهای درمانی زیادی ميباشد.
میوه انبه:
میوه انبه غنی از ویتامین، املاح معدنی و ترکیبات آنتی اکسیدانی ميباشد. این میوه حاوی مقادیر بالایی از فیبر است که برای افرادی که مقدار فیبر کمي نسبت به میزان مورد نیاز در روز استفاده میکنند مفید ميباشد. اين ميوه فقیر از کلسترول و چربی اشباع است که برای سلامتی بدن مضر ميباشند.
انبه به دلیل وجود 1990 واحد بينالمللي بتا-کاروتن، برای تقویت بینایی و حفظ سلامت دندان، پوست، استخوان، غشای مخاطی و بافتهای نرم بدن بسیار مفید ميباشد.
انبه و بيماران ديابتي:
این میوه حاوی اندیس گلایسمي بالایی است که در نتیجه مصرف آن انسولین بالا رفته و سبب ورود گلوکز به سلول ميشود، بنابراین مصرف آن در بیماران دیابتی چندان توصیه نميشود.
آهن انبه:
از آنجا که آهن موجود در گیاهان از نوع غیر هم است، مصرف همزمان ویتامین C در جذب رودهای آهن ميتواند مفید واقع شود. با توجه به اینکه انبه در کنار آهن حاوی ویتامین C و بتا-کاروتن ميباشد، بنابراین ميتواند جذب آهن را افزایش دهد. اتصال بتا-کاروتن با آهن در روده مانع اتصال فیتات به آهن غیرهم شده و از کاهش جذب آهن جلوگیری ميکند.
پتاسيم زياد و سديم كم:
مقادیر بالای پتاسیم در برابر مقادیر کم سدیم سبب اهمیت این میوه در بیماران دچار پر فشاری خون شده است، اما وجود این مقدار پتاسیم در انبه سبب شده که برای افراد مبتلا به نارسایی کلیه مناسب نباشد.
پيشگيري و بهبود بيماريها:
انبه به دلیل این ترکیبات آنتی اکسیدانی و فیبر بالا از سرطان کولون پیشگیری ميکند.
ترکیبی بنام mangiferin در انبه سبب کاهش التهاب شده و باعث بهبود عملکرد قلبی ميشود. از آنجا که میزان کاروتنويیدها در انبه با رسیدن افزایش ميیابد، نقش حفاظتی در برابر سیستم ایمنی افزایش پيدا ميكند.
انبه برای افرادی که دوره نقاهت خود را ميگذرانند و یا در کودکان کم اشتها مناسب است. آب انبه برای افزایش تمرکز و تقویت حافظه موثر ميباشد.
از دیگر فواید انبه ميتوان به رفع عطش، لطافت پوست، خوشبو کردن دهان، بهبود سرفه، سردرد، تقویت مثانه، کلیه و معده اشاره کرد.
گل:
طبع سرد و خشک دارد و در رفع اسهال مناسب است.
پوست درخت انبه:
خاصیت ضد میکروبی دارد. 1 قاشق چایخوری پوست درخت انبه کوبیده شده 2 بار در روز در درمان اسهال (به دلیل وجود 18-15 درصد تانن) موثر است. در صورت غرغره کردن نيز برای گلودرد مناسب ميباشد.
برگ:
جوشانده برگ انبه در کاهش قند خون در بیماران دیابتی و كاهش تری گلیسیرید موثر است. همچنين به کاهش ریزش مو و بهبود التهاب كمك ميكند.
برگ خشک شده و پودر شده انبه برای دفع سنگ کلیه مفید بوده و در بهبود محل سوختگی موثر است.
افزايش قدرت ايمني:
بتا-کاروتن سبب افزایش فعالیت سلولهای سیستم ایمنی ميشود، بنابراین براي سالمندان، کودکان و زنان باردار مناسب است. از جمله ترکیبات آنتیاکسیدانی دیگر ميتوان به کوئرسیتین و سایر فلاوونوئیدها اشاره کرد.
کوئرسیتین و گالیک اسید موجود در انبه ميتواند از بروز عفونتهای ویروسی و رشد تومورهای بدخیم پیشگیری کند.
منبع: دنیای تغذیه ش 112
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر