مصرف بي خطر روي

در حالي كه بهتر است روي مورد نياز را از غذاها به دست آورد ،‌ ولي مي توان آن را از چندين مكمل روي موجود نيز كسب كرد .

اما بايد مراقب بود كه بيش از حد مصرف نشود. مصرف بيشتر روي الزاماً نتيجه بهتري ندارد. مقادير اضافي مي تواند موجب تهوع ، سردرد ، خواب آلودگي و تحريك پذيري شود. در حقيقت ، ثابت شده است كه مصرف بيش از دو هزار ميلي گرم سولفات روي موجب تحريك معده و استفراغ مي شود.

حتي مصرف بين سي و 150 ميلي گرم روي در روز به مدت چندين هفته با جذب مس تداخل دارد و مي تواند موجب كمبود مس شود. ( به همين دليل ، پزشكان اغلت توصيه مي كنند افرادي كه از مكمل هاي روي استفاده مي كنند مس اضافي ‌به نسبت يك ميلي گرم مس به ازاي ده ميلي گرم روي ، دريافت كنند.) مصرف بيش از سي ميلي گرم روي در روز مي تواند خطر بروز كم خوني را افزايش دهد. ثابت شده است كه چنين دوزهاي بالايي سطح HDL ، يا كلسترول «خوب» كاهش و سطح LDL ، يا كلسترول «بد» را افزايش مي دهد. ( با اين حال، ممكن است يك پزشك چنين مقادير بالايي را براي درمان بيماري ويلسون ، كه در آن مس اضافي در بدن انباشته مي شود، تجويز كند.) نشان داده شده است كا افزايش روي در رژيم غذايي موجب كاهش شديد اعمال فكري در مبتلايان به بيماري آلزايمر مي شود . به دليل وجود اين خطرها ، پزشكان توصيه مي كنند كه دوزهاي بيش از پانزده ميلي گرم روي را در روز فقط زير نظر پزشك مصرف كنيد.

از آنجا كه روي ميتواند موجب آشوب معده شود، براي جلوگيري از اين عارضه آن را با غذا مصرف كنيد . لبنيات، فراورده هاي سبوس دار و مواد غذايي حاوي كلسيم و فسفر زياد ، مانند شير ، ممكن است جذب روي را تشديد مي كند. 

منبع: http://www.abcdiet.net/